Power Of Seduction (Adonis Series 5)

Belinda

Chapter 10

Third Person Pov.

Alam ni giovanni ang totoong nararamdaman niya ngunit hindi nito nais kumpirmahin kung ano nga iyon. Natatakot siya sa hindi malamang dahilan, ito ang unang beses na maramdaman niyang bumilis ng ganito ang tibok ng kanyang puso.

Para ba siyang masisiraan ng bait kung hindi nito makikita ang dalaga.

Sa tuwing nakikita naman niya ito, nagiging panatag na siya. Nawawala ang iniisip nito at para bang ikinatutuwa ng sistema nito ang presensya ng dalaga.

Hindi tulad noon ng una silang magkita. Alam niyang nakita na nito ang ganda ng dalaga noon pa man, kakaiba na ang nararamdaman nito kung kaya't pilit niyang ipinagtulakan paalis ang dalaga. Nasasabi niyang may sumpa ito dahil madali siyang naaakit ng babae, nag-iiba ang pakiramdam nito at iyon ang hindi niya nais mangyari.

Ang mahulog siya sa isang tulad nito.

“Bakit tila nagbago ang isip mo ngayon?” mataman na nakatingin sa kanya si lolo rodolfo. Nasabi kasi nito na nais sumamang muli ng dalaga sa kanya pabalik ng mansyon, at ang inihayag nito sa senyor ay payag na siyang manirahan sa mansyon muli ang dalaga.

“Hindi talaga ako nagtitiwala sa tutor niya, mas kumportable ako kung nakikita ko ito. And besides, i am the one who have obligation on her. Ako kasi ang kumuha sa kanya sa lansangan..” tumango ang senyor sa sinabing iyon ni giovanni.

“Tama ka naman, apo. Alam mo ba, binalak kong ampunin ito dahil parang kakaiba siya, she's not like the other's homeless. Pero dahil nga nagmamadali kang paalisin siya, hindi ko na tinuloy ang pag-aampon sa kanya.” nangunot ang noo ni giovanni dahil sa sinabi ng kanyang lolo. Nasa house of child pa rin sila kung saan kumakain na sila ng tanghalian, sinabi nito sa dalaga kanina na kakausapin muna niya ang kanyang lolo bago niya ito isama pauwi.

“Your going to adopt her?”

Lolo rodolfo nodded while drinking his cold water. After he finish drinking, he look up on giovanni again. “Mas gugustuhin ko na kasing umampon ng tulad niya, sa palagay ko. Wala na siyang pamilya, hindi mo ba iniisip kung bakit nasa lansangan ang isang tulad niya?”

“Mayhe her both parents are died, and she's living alone since she's child. Hindi kasi siya natutong magsalita, and her act isn't normal. Kakaiba siya, she's weird..”

“Exactly, if her parents searching for her. Sana noon pa lang ay nakita na siya ng mga ito, but she look's twenty years old, ang bata pa niya hindi ba?”

Giovanni nodded before he place the spoon on his plate. He's done eating and he already want to talk to the woman now.

“So, are you still continue to adopt her?”

Pinaglapat ng matanda ang kanyang bibig bago tumango. “If you're willing to be with her in our home, why not?”

Tumango si giovanni. “That's a good idea..” iyon na lang ang siyang isinagot ni giovanni upang matapos na ang usapan. But deep inside, he didn't want to become that girl a little sister. Iniisip pa lang niyang tinatawag na siyang kuya ng dalaga ay parang umiinit na ang tenga niya.

But if the adoption is already there, he can't do more nothing about that. He don't have a choice but to accept the plan of his grandfather.

MATAPOS nilang kumain, nagpaalam na ang matanda sa mga namamahala ng house of child na sila'y lilisan na. Nabanggit nito ang tungkol sa dalaga na nais niya itong ampunin at isama ng muli sa kanilang mansyon.

Alam naman na nila ang balak na iyon ni lolo rodolfo. Kaso lamang ay nakansela ang plano niyang iyon dahil sa apo niyang si giovanni. Ngunit biglaan na lamang ang pagbabago ng isip nitong apo niya kung kaya't hindi na siya nagdalawang isip pa na ituloy muli ang binabalak na ampunin niya ang dalaga.