Ruh Eşim

7. Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayın.

Keyifli okumalar!

*****

Uyandığımda uzay koltukta uyuyordu, Yavaşca yerimde doğruldum.

İçeriye araf abim girdi, "Uyandın mı güzelim?" dedi.

"Hı hı." dedim şımarık çocuklar gibi.

"Asaf abim yok mu?" diye sordum, daha fazla hatırlamıyormuş gibi yapmama gerek yoktu bence.

"Sen hatırlıyor musun?" dedi abim şaşkınlıkla.

"İnsan abilerini hatırlamaz mı ya?" dedim alayla.

"Ee nerede?" diye ekledim.

"Dün sen öyle diyince üzüldü bir süre görmek istemiyorum dedi." Dün asaf abim, sesim tanıdık geliyor mu diye sormuştu, hayır ne kadar nefret ediyorsam artık senden hatırlamıyorum demiştim. Ama ciddi anlamda söylememiştim.

"Yaa arasana gelsin."

Uzay da seslere uyanmıştı büyük ihtimalle.

"Uyandı piç kurusu." diye mırıldandı abim, ama duymuştum.

"Abi! Sen neden öyle diyorsun benim kocama?!" diyerek tısladım.

"Abicim biz onunla öyle anlaşıyoruz takma sen." dedi saçlarıma öpücük kondurup odadan çıktı.

"Uzay?"

"Efendim?" dedi bana dönüp.

"Sen neden bu kadar soğuksun?" diye sordum.

"Çok konuşmayı sevmiyorum."

"Peki." dedim ve başıma giren ağrıyla elimi anlıma koydum.

"İyi misin?" dedi panikle.

"İyiyim."

Annem içeriye girdi, "Kızım yarım saate çıkacağız hastaneden."

"Tamam."

****

Hastaneden çıkmıştık ve iki katlı fazla büyük olmayan güzel sade bir eve gelmiştik.

"Burası kimin evi?" dedim anneme dönüp.

"Sizin." dedi uzayla beni kast ederek.

"Güzelmiş he." dedim evi süzüp.

İçeriye girip beni koltuğa oturtturdular. Yanımda da uzay ve kaan oturuyordu, Annem ve sena mutfaktaydılar, araf abim asaf abimi bulmaya gitmişti.

"Kızım biz senayla markete kadar gideceğiz evde bir şey kalmamış siz oturun." dedi annem ve evden çıktılar.

Onlar çıktıktan sonra ayağa kalktım, uzay kaşları çatık bana bakıyordu.

"Üzerimi nerede değiştirebilirim ben?" Diye sordum etrafıma bakıp.

"Gel göstereyim." dedi ve uzayı takip ettim.

Üst katta duvarları gri çok güzel sade bir yatak odasına geldik. "Ben kapının önündeyim bir şey olursa seslen." dedi uzay ve odadan çıktı.

Dolabı açıp içinden bir tişört ve eşofman aldım. Eşofmanı giydim ama, üzerimdeki tişörtü çıkaramıyordum!

"Uzay!"

Kapıyı açıp içeriye girdi, "İyi misin?"

"Üzerimi çıkarsana." dedim.

"Ne?" dedi anlamayarak.

"Tişörtümü diyorum, çıkar."

"Annenleri beklesen olmaz mı?"

"Ya çık ya, çıkaracağın yok senin kaan yardım eder bana."

"Ne?" 

"Kaan!" diyerek aşşağıya doğru seslendim.

"Hayır, dur tamam. Çıkarırım." dedi kapıyı kapatıp.

"Allah razı olsun yani." dedim alayla.

Tişörtümün uçlarından tutup kaldırdı, kafasını başka yöne çevirdi.

Tişörtü çıkarıp kenara koydu ve şuan üzerimde sadece sütyen vardı.

"Giydirsene şunu." dedim beyaz tişörtü eline verip.

Bakmadan giydirdi ve derin bir oh çekti.

****

Saat epey geç olmuştu, yemekleri yemiştik ve annemler misafir odasında uyumuştu. Ben, kaan, uzay ve abimler salonda oturuyorduk.

"Asaf abi affetmedin mi hala ya?" dedim tek elimle yanağını sıkarak.

"Tamam yeter bayılacağım şimdi." dedi bıkkınlıkla.

"Araf abi, sen asaf abimle küs müsün?" dedim kaşlarımı çatıp.

"Küs değil de, dargınım."

"Neden ki?" dedim.

"Boşver bir ara anlatırım." dedi ve gitti, ardından asaf abim de kalktı.

"Kız venüs." dedi kaan kırık kolumu dürterek.

Acıyla kolumu tutup inledim. "Kaan siktir git." dedi uzay öfkeyle.

"Aşk kuşum bilerek olmadı vallah billah." dedi kaan bana sarılıp.

"Aşk kuşum ne amına koyayım." diye mırıldandı uzay ağzının içinden ama duydum!

"Kaan, gelsene benimle. Bir yere gideceğim." dedim ve ayağa kalktım.

Benimle birlikte kaanda kalktı ama uzay onu omuzlarından bastırıp geri oturttu. Ve kendisi peşimden gelmeye başladı.

"Buraya yakın bir pastane var mı?" diyerek ona döndüm.

"Var." dedi ve sol elimi tutup hızla yürümeye başladı, ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.

"Ne yapıyorsun be?" dedim anlamayarak.

"Karım değil misin, ister elini tutarım ister-" beni taklit ediyordu. Sağ tarafımızdan gelen seslere döndüm, iki çocuk bize bakıyordu. Daha doğrusu bana.

"Ben cidden seninle isteyerek mi evlendim onu sorguluyorum." dedim sabır çekerek.

Atışmamız bittikten sonra önüme baktığımda bir pastanenin önündeydik.

"Dondurma alalım!" Dedim heyecanla.

"Neli istiyorsun?" Diye sormasıyla, "Vişne ve limon." Diyerek cevapladım.

O kendisine vanilyalı dondurma, banaysa vişne ile limonlu dondurma almıştı.

Dondurmamı bana uzattığında sol elimle tuttum. Ama bu şekilde yiyebilmem imkansızdı.

Uzay bunu anlamış gibi elimden dondurmamı aldı ve çok ciddi bir iş yapıyormuş gibi yolun ortasında durdu.

Bir elini çenemin altına siper etmişti, diğer eliyle bana dondurma yalatıyordu.

Gülümseyerek dondurmalı olan ağzımı umursamadan yanağına bir öpücük kondurdum.

Kocam değil miydi?

Tabii ki öpecektim.

*****

SELLLAAAAMMM😜😜

DİYORUM Kİİ BİR KİSS SAHNESİ OLMASIN MII???

Şaka şaka dşwğödğald
kiss sahnesine daha var.

Neysee sizleri seviyoruumm,

beklemede kalııın🤍