Ruh Eşim

31. Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayın.

Keyifli okumalar!

*******

Ultrason fotoğraflarını vermişti doktor, neredeyse yok denecek kadar küçüktü.

Görünce biraz salya sümük ağlamış olabilirim. Eve gelene kadar karnımı okşayarak gelmiştim.

Anne olacaktım!

Ama bu bilgiyi ben, bebeğim ve doktorum olan yasemin hanımdan başkasının bilmesi gerekmiyordu.

Öğlen oluyordu ve hava biraz bulutluydu. Kapıyı kendi anahtarımla açıp içeri girdim. Üzerimdeki ceketi çıkarıp askılığa asarken duyduğum sesle yerimde kalakaldım.

"Karım dün havale geçirmek üzereymiş ve bana asla haber veren yok. Ya telefonunu kapatmak ne! Sana ulaşamayınca deliye döndüm, buraya nasıl geldim bilmiyorum!"

Resmen kükrüyordu.

"Eski sevgilini bırakmasaydın tek." Dedim umursamazca ve yukarı yöneldim.

"Venüs şaka mı yapıyorsun?" Dedi öfkeyle ve peşimden geldi.

Pencereye çıkıp ananın amı diye bağırsam her şey geçecek gibi ama..

Yatak odamıza girip yatağın üzerine oturdum. Karşımdaki koltuğa oturdu ve kollarını dizlerine yaslayıp yüzüme doğru eğildi.

"Doğru düzgün anlat şunu." Dedi sakin gözükmeye çalışarak.

"Sana ulaşamadım, aradım çalıştığın şirketi. Bil bakalım kim açtı?" Dedim alayla.

"Kim?" Dedi anlamayarak.

"Asel."

"Onunla aynı yerde çalışmıyor-" Derken sinirle ayağa fırladım ve bağırmaya başladım.

Dayanamıyordum..

"Söylesene uzay! Evli olduğum halde eski sevgilimle aynı ortamda bulundum desene!"

"O aptalla aynı yerde çalışmadım!" Diye ayağa fırlayıp bana bağırmaya başladı.

Elim bir an karnıma gitti.

'Özür dilerim annem, duyma bunları lütfen..' Diye geçirdim içimden.

"Orada çalışıyorsa bile, benim olduğum katta değildi!"

"Görmedim bile onu!"

"Seni aldatacağımı düşündün mü gerçekten!"

"Hiç mi güvenm-"

"Hamileyim.." Diye mırıldandım ve ağlamaya başladım.

Ama sessizce ağlıyordum.

Sesim çıkmıyordu.

Bağırmak istiyordum.

Çığlık atmak istiyordum.

Yapamıyordum..

Ne dediğimin farkına varınca gözlerimi sıkı sıkı yumdum, hamile olduğumu bilmemesi gerekirdi.. Söylememem gerekiyordu..

"Ne?" Dedi bir an şaşkınlıkla.

"Yok öyle bir ş-" Diyip odadan çıkacağım sırada bana sarıldı.

İtmedim, İtemedim..

"Özür dilerim bağırdığım için, özür dilerim seni üzdüğüm için, özür dilerim yanında olamadığım için." Dedi sıkı sıkı sarılıyordu.