22. Bölüm

7K 270 91
                                    

Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayın.

Keyifli okumalar!

*****

Alarm sesleriyle uyandım. Uyandım demem yanlış olurdu sanırım, uyandık.

"Bu ne lan sabah sabah?" Diye söyleniyordu uzay boğuk sesiyle.

"Ben kurmuştum." Dedim ve yataktan kalktım.

"Niye ki? Saat kaç?" Dedi uzay bir gözü kapalı, bir gözü açık.

"Beş." Dedim ve uzay şokla bana baktı.

"Bu saatte ne yapacaksın venüs?" Dedi uzay uyku mahmurluğuyla.

"Abim evleniyor ya hani." Dedim, elime dizimin biraz üstünde biten bir tişört ve kısa bir şort aldım. Banyoya gidip kısa bir duş aldım ve giyindim, rutin işlerimi hallettip salona indim.

Mutfağa geçip kahvaltılık birşeyler hazırlamaya başladım. Dün ki yaşadıklarımız aklıma geliyordu ve içim kıpır kıpır oluyordu.

"Venüs eşofmanın nerede?"

Ne ara geldiğini bilmediğim uzaya döndüm, şokla bana bakıyordu.

Tişörtümü biraz kaldırıp şortun görünmesini sağladım.
Uzay hiçbirşey demeden yanımdan geçti ve kendine su doldurdu. Suyu içip bardağı tezgaha bıraktı. Yapma şunu işte! Yapma ya!

"O bardağı nereden aldıysan oraya koy." Dedim sakin kalmaya çalışarak.

Uzay anlamayarak suratıma baktı. "Bardağı diyorum." Dedim çenemle bardağı işaret edip.

Uzayın da inadı tutmuştu herhalde hayır dermişcesine kafasını salladı.

"Uzay takıntım var, huy oluyorum, dövesim geliyor seni, al şunu şuradan!" Dedim sinirle.

"Almayacağım." Dedi omuz silkip.

"Oğlum kafanda kırdırtm-" derken, dudağıma yapıştı. Ciddi anlamda yapıştı. Tezgah ve onun arasındaydım ve biz ÖPÜŞÜYORDUK!

Dudaklarımdan ayrıldı ve hiç bir şey olmamış gibi tezgahın üzerindeki bardağı alıp yerine koydu.

Şaşırmıştım çünkü beklemiyordum.

"Sosisler yanıyor." Dedi uzay ve salona geçti.

"Sosisi bırak, ben yanıyorum." Diye mırıldandım ama duymadı.

Tövbe tövbe ne diyorum oğlum ben?

Sosisleri hızla ocaktan aldım ve masaya koydum. Bir kaç bir şey daha koyup uzayı çağırdım ve kahvaltıya başladık.

"Kahvaltıdan sonra ne yapacaksın?" Dedi uzay bana bakıp.

"İlk önce abimlere uğrayacağım sonra sarelere geçerim." dedim ve bana 'ciddi misin' dermişcesine baktı.

"Uyanıklar mıdır ki?"

"Sare sabahladı, abimlerin de uyuduğunu düşünmüyorum." dedim ve doyduğumu hissedip kalktım.

"Doydum ben üzerimi değiştirip çıkacağım." Dedim ve yukarı yöneldim.

"Neden acele ediyorsun ki bu kadar." Dedi kendi kendine ağlamaklı bir sesle.

Yukarıda üzerime beyaz bol bir tişört altıma gri eşofman giyip saçımı yukarıdan dağınık topuz yaptım ve aşşağıya indim.

"Benim tişörtüm?" Dedi uzay üzerimdekine bakıp.

Ruh Eşim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin