Ruh Eşim

4. Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayın.

Keyifli okumalar!

******

Uzayın sesiyle uyandım, "Venüs hadi geç kalacağız." diyerek kapıyı tıklatıyordu.

"Kalktım." dedim boğuk sesimle.

"Tamam hazırlan aşşağıda bekliyorum."

Yataktan kalkıp dolaba yöneldim. İstemeyerek nefret ettiğim okul tişörtünü ve eteğini giydim. Saçlarımı tarayıp parfümümü sıktım ve aşşağıya indim.

Uzayla birlikte evden çıkıp uzayın babasının uzaya hediye ettiği arabasına bindik, yol boyunca da aramızdaki gerici sessizlik varlığını korudu.

Okula yan yana girdiğimiz için insanlar değişik gözlerle bize bakıyorlardı, umursamadan sınıfa geldik. O kendi sırasına, bende kendi sırama geçtim. Duvar kenarından bize laf çarpan ezgiyi duydum.

"Aptallar."

Umursamadım, çünkü ben umursamayınca sinirden kendini parçalıyordu. Öfkeyle sırasına oturup soludu.

Sınıfın kapısından Kaan girdi, çocukluk arkadaşımdı. Tek arkadaşım oydu. Gülümseyip bana doğru geldi ve tam yanıma oturacakken uzay yanımdan çantamı aldı. Arkamı dönüp uzaya baktım, kafasıyla yanıma gelmemi işaret ediyordu.

Kalkıp yanına geçtim ve kaan arkasını döndü, "Kızım neler oldu neler!" dedi heyecanla.

"Kaan uykum var sonra anlat." dedim ve kafamı sıraya koydum.

"Ya Venüs kalk bir dinle." dedi omzumu dürterek.

"Söyle." dedim kafamı kaldırıp.

"Selin.. bana.. aşıkmış!" Dedi heyecanla.

"Ee?" dedim uykulu gözlerle.

"Ne ee'si kızım? Ben aylardır sana ne anlatıyorum?" dedi sahte bir sinirle.

"Sevindim senin adına ama rahat bırak beni." diyip kafamı tekrar gömdüm.

"Lan elinde yüzük mü var?" Dedi kaan şokla.

"Bağırma." dedim kafamı hızla kaldırıp.

Gözlerini belertip, "Lan bundada var?!" Diyerek uzayı gösterdi. Üzerinden atamadığı şokla, "Noluyor lan?!" Dedi.

"Susar mısın artık?" dedi uzay bıkkınlıkla.

"Anasını satayım, sadece on beş gün yanlız bıraktım kızım seni! Gidip evlendin mi hemen?"

Umursamayıp kafamı sıraya koydum. "Bu yüzükler ne kızım?" dedi kaan bana şoku atlatamamış sesiyle.

"Ne anlıyorsan." dedim kafamı kaldırmadan.

"Ne demek ne anlıyorsan? Evli misiniz lan?!"

"Evlendik. Sus artık." dedi uzay sert bir dille.

"Ne! Abinlerin haberi var mı?" Dedi bağırarak. Sınıftakiler duyamayacak şekilde bağırıyordu.

"Araf abim bilmiyor."

"Asaf abi hiç bir şey demedi mi kızım?" dedi hala şaşkındı.

"Demedi amına koyayım sus artık." dedim bıkkınlıkla.

Hoca sınıfa girdi ve kaan önüne dönmek zorunda kaldı, biz de uzayla kafamızı sıraya koymuş uyuyorduk.

Teneffüs zilinin çalmasıyla gözlerimi açtım, ama kafamı kaldırmadım ve tekrar uyumaya çalıştım. Kaanın beni dürtüklemesiyle kafamı kaldırmak zorunda kaldım. "Beni uyandırmak için geçerli bir sebebin olsun." dedim sinirle doğrulup.