Ruh Eşim

17. Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayın.

Keyifli okumalar!

*****

Uyandığımda öğlen oluyordu, Uzay hala uyuyordu. Uzayın kolları arasında değildim bu sefer.

Yataktan yavaşca kalktım ve banyoya girdim. Rutin işlerimi halledip banyoda üzerimi değiştirdim. Oversize haki yeşili bir tişört, altıma da gri eşofman giydim.

Aşşağıya inip kahvaltı hazırladım. Pişi yapmıştım.

Masayı hazırlarken uzay uyanmıştı. "Günaydın." dedi uyku mahmurluğuyla.

"Günaydın." dedim neşeli sesimle, Bugün çok enerjiktim.

Uzay banyoda elini yüzünü yıkayıp mutfağa geldi ve kahvaltıya başladık.

Kahvaltı boyunca hiç konuşmamıştık. Masayı toplayıp kirlileri makineye dizmiştik. Sonra salona geçip film izlemeye başlamıştık.

******

Yaklaşık bir kaç saat film izledikten sonra uyumak için yukarı çıkmıştım. Uyandığımda akşamüstüydü. Aşşağıya indiğimde uzayın kapıda durmuş sessiz bir şekilde birilerini kovmaya çalıştığını gördüm.

"Uzay?" Dedim kaşlarımı çatıp, beni görünce ofladı.

"Yenge!" Diye bağırdı biri, çağrıydı.

Uzayın yanına gidip onlara döndüm. "İçeri geçsenize." Dedim.

"Yok yenge uzayı alıp gideceğiz zaten hiç geçmeyelim." Dedi efe.

"Nereye?" Dedim bir uzaya bir onlara bakıp.

Çağrı, "Şimdi yenge kuşum şöyle ki-" Diyordu ki, efe sözünü kesti.

"Gece klübune." Dedi ve 'öyle mi' dermişcesine uzaya döndüm. Sonra tekrar onlara dönüp,

"Ne yapacaksınız siz orada?" Dedim, oturup bir şeyler içecek halleri yoktu ya.

"Öyle takılacağız." dedi çağrı heyecanla.

"Kızlarla alemlere akacağız diyemiyor." dedi efe çağrıya dönüp.

Berke iki elini havaya kaldırıp 'Bir suçum yok.' bakışları atıyordu.

"Hadi be yengem izin ver de gidelim." dedi çağrı bana dönüp.

Uzaya döndüm gülümsedim ve, "Eğer gidersen akşam eve almam." Dedim sinirle.

Sinirlenmem gayet normaldi bence.

"Hayır!" Dedi çağrı ağlamaklı sesiyle.

"Sus be yelloz, benim kocamın ne işi var kızlarla? Yürüyün gidin kendiniz, gelmiyor o." Dedim ve sonra uzaya döndüm.

"Gitmiyorsun değil mi?" Dedim gülümseyip.

"Gitmiyorum." Dedi, başını yere eğdi ve güldü.

"Hadi koçum aldınız cevabınızı haydi." diyip kapıyı yüzlerine kapattım. Ve sonra salona geçtik.

Tam uzay bir şey diyecekti, telefonum çalmaya başladı. Asaf abim arıyordu.

"Biriciğim nasılsın?"

"İyiyim abi siz?"

"iyiyiz, bayağıdır arayamadık."

"Neden?"

"Sare ve araf abimle uğraşıyorduk."

"Ne olmuş onlara?"

"Söyleyeceğim ama kızmak yok."