Son defa iyi okumalar...
Arkadaşlar biliyorum, çok geç geldim fakat cidden yoğun günler geçiriyorum. Sınav ve staj durumları boğdu beni. Buraya da hayal dünyamla huzurlu hissetme ihtiyacı olduğunda anca gelebiliyorum. Çok uzatmadan son defa sizi Elin Adamı ve onun Gül çehresine bırakıyorum.
----
Kafamda birbirinden farklı sesler çınlarken gözlerimdeki uyku isteği ile başım bedenime ağır geldi.
"Ahanda uyudu bu."
İrkilerek başımı kaldırdığımda ağzında çekirdeği ile bana bakan Feyza'ya mırıldanarak baktım. "Uykum geldi çünkü."
"Kızım geç odana istersen..." Diyen Neriman anneye dönüp dudak büktüm. "Yok anne, Rüzgar gelmedi daha."
"Kızım ben beklerim, sen geç uyu. Yarın işe gideceksin."
Kararsız kalınca başımı cama doğru çevirip gecenin karanlığına baktım. Akşam yemeği için sofrada otururken dışarıda sağanak yağmur başlamıştı. Daha sofradan kalkmadan Sefa amcaya bir telefon gelmiş ve bir telaşla Kemal dede ve Rüzgar'la çıkmışlardı. Çıkarken sadece bir kazanın olduğunu söyleyip gitmişlerdi. Ben gidip hemen bir şeyler okumuştum fakat içimdeki endişe hâlâ bitmiş değildi. Rüzgâr'a mesaj attığım halde ondan da geri dönüş almamıştım.
Neriman anneye döndüğümde bana tebessümle baktı. "Hadi kızım, geç odana. Kocanı odanda bekle."
Başımı salladım ve yerimden kalktım. Yanımda oturan Feyza da yerinde doğruldu. "Ay vallah benim de uykum geldi. Anne babamlar geldiğinde haber ver olur mu?"
Deminden beri sessiz olan Mihriban teyze az önce baktığım camdan başını çevirip kızına baktı. "Olur kızım, Allah rahatlık versin."
"Sağ ol anne, hadi iyi geceler yenge." Neriman anne başını eğdi. "İyi geceler kızım."
Biz Feyza'yla salondan çıkarken Feyza bana yanaştı. "Gülçehre ya, bu adama daha ne kadar soğuk yapacağım?"
Sıkılmış bir ifadeyle Feyza'ya baktım. "İstemiyorsan yapma Feyza, zorlayan mı var?"
"Ay Gülçehre yine suratsızlığın yerinde maşallah. Merak etme, gelecek kocan." Deyip kollarını birbirine kavuşturdu. Merdivenlerin çıktığımızda önüme geçti. "Bana baksana sen, yoksa siz evlenmeden önce de görüşüyor muydunuz?"
Ona dik dik baktım. Ne düşündüğü umrumda değildi. "Nereden çıktı bu şimdi?"
"Düşündüm sadece, hemen celallenme. Senin kafan deli çalışır sonuçta, belki bir şekilde Rüzgar'a ulaşıp evlenmekten vazgeçirmeye çalışmışsındır." Dehşetle ona döndüm. Guguk kuşu dedik, kız baykuş çıktı.
"Bak Feyza, iki güzel laf ettik diye sana çatmayacağımı sanma. Bir git işine..."
Dudakları iki yana kıvrıldı. Ne sanıyordu bu beni, salak abim gibi hemen bir gülüşüne kanacağımı mı?
"Aman Gülçehre, ben seviyorum seni de senin yaptığına bak. Çok ayıp." Deyip bana yaklaştı. Kaşlarımın altından ona baktım. Eğer ters bir laf daha ederse yengem falan demem, kafa göz dalarım!
"Kız yoksa evlenmekten vazgeçireyim derken aşık olup adamı kendine daha çok mu bağladın?" İşte şimdi bittin sen! Tam elim onu bulacağı sırada kahkaha atarak kaçtı ve odasına girdi. "Ucuz kurtuldun Guguk Pakize!"
Gerçi kız doğruyu söylemişti ama işte söyleyen kişi o olunca n'apim, dövesim geliyor.
Odama girdiğimde telefonumu hırkamın cebinden çıkardım ve ekranına baktım fakat hiç bildirim göremedim. Puflayarak cam kenarındaki koltuğa oturdum ve cama dönerek beklemeye devam ettim. Belki de beklemek saatler olmuştu fakat farkında değildim. Gözlerim yorgun düşmüş, benden habersiz uykuya dalmıştı.
