Black&White Harmony (Completed)

Part..4

လပတ်စာမေးပွဲဖြေစဥ်တစ်လျှောက်လုံးအစ်ကိုကြီးနဲ့ဖေဖေမှာထယ်ယောင်းအနားမရှိသော်လည်း
အမြဲလိုလိုဖုန်းဆက်မေးတတ်သည်။ ဒေါ်ကြီး
ကတော့ထယ်ယောင်းထက်အဖွားရောဂါအသည်း
အသန်ပြန်ဖြစ်လာသည်ကြောင့်ဆေးရုံမှာပင်အနေ
များတော့သည်။ထိုအချိန်.....ထယ်ယောင်းအတွက်
အနီးဆုံးရှိပေးနိုင်တဲ့လူက ဂျွန်ဂျောင်ကုသာ။

စာမေးပွဲဖြေစဥ်တစ်လျှောက်...ဂျောင်ကုကသူ့၏
စိတ်လှုပ်ရှားမူ့တစ်ချို့ကိုနှစ်သိမ့်ပေးခဲ့သည်။
ထမင်းဆိုထမင်း၊မုန့်ဆိုမုန့်ဘာမှလိုလေသေး
မရှိ၊အနောက်ကနေဒိုင်ခံ ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်သည်။ဒုတိယနေ့ Englishစာဖြေတဲ့အချိန်ကျောင်းသားကတ်ကျန်ခဲ့လို့အိမ်သို့တစ်ဖန်ပြေးပြေးလွှားလွှားသွားယူပေးသည်။ထယ်ယောင်း
မှာ ထိုအချိန်အခိုက်အတန့်တွေအတွက်ကျေးဇူး
တင်လို့မဆုံး။နောက်ပိုင်းအိပ်မပျော်ရင်တောင်
ညဘက်TVထမကြည့်တော့ဘဲဂျောင်ကုဆီဖုန်းဆက်ကာရောက်တတ်ရောက်ရာပြောတတ်၏။

ဂျောင်ကုနဲ့ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရတာထယ်ယောင်း
အတွက်တစ်ကယ်ကိုလွတ်လပ်တယ်။မိဘ၊အစ်ကို
နဲ့ဆက်ဆံရာတွင်သူ့ခံစားချက်တစ်ချို့ကိုသိုဝှက်
ထားတတ်သော်လည်းဂျောင်ကုနဲ့ဆိုသိသိသာသာ
ကြီးသူ့ခံစားချက်ကိုထုတ်ပြလာတတ်သည်။
ဂျောင်ကုကလည်းဘယ်ကိစ္စမျိုးမဆိုထယ်ယောင်း
ဖွင့်ပြောလာသမျှနားထောင်ပေးကာတစ်ခါတစ်လေအကြံဥာဏ်လည်းပေးတတ်သေးသည်။
ဂျောင်ကုအပေါ်ထယ်ယောင်းယုံကြည်မူ့မှာတစ်
စတစ်စပိုတိုးလာပြီး၊ထယ်ယောင်း၏မသိစိတ်
တစ်ခုလုံးကိုဂျွန်ဂျောင်ကုဆိုတဲ့လူကလွှမ်းမိုး
ချုပ်ကိုင်လာနိုင်သည်။

ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ချည်းနည်းဝင်ရောက်နေ
တဲ့Omegaလေးဟာငယ်မူငယ်သွေးနဲ့လှပမူ့အပြည့်။တို့ကနန်းဆိတ်ကနန်းနဲ့ဂျောင်ကုကိုလည်းတီတီ
တာတာချွဲတတ်ပါ၏။နှစ်ဆယ့်လေးနာရီကာလပတ်လုံးအလှလေးကသူနဲ့လက်ပွန်းတတီးရှိနေပြီး
ဘယ်တော့မှPheromonesအနံကိုကာကွယ်တဲ့
Plasterကိုကပ်မထား။ဒါ့ကြောင့်ထယ်ယောင်းနဲ့
နီးကပ်လာတိုင်းမွှေးလှတဲ့ချယ်ရီပန်းရနံကိုရတယ်။
ထိုအနံကပထမတော့ဂျောင်ကုအတွက်စိတ်လက်
မကြည်မသာဖြစ်စေသော်လည်းနောက်ပိုင်းတွင်မူ
နေသားကျလာပြီးဘာမှထူးထူးထွေထွေမခံစားရ
တော့။