VAMPİR ÇIĞLIĞI

6. BÖLÜM

Merhaba, yeni bölümle geldim♡

Umarım beğenirsiniz ama sonunda biraz saçmaladım galiba, neyse iyi okumalar.

Boynumdaki küçük sızıyla gözlerimi açtım, kendi odamda kendi yatağımda yatıyordum. Yanımda Zamir duruyordu ve tanımadığım bir kadın daha vardı.

"Uyandı!" Dedi kadın, Zamir'in bakışları yavaşça bana kaydı.

"Sonunda..." dedi ve ayağa kalkıp beni oturttu, bu hareketi boynumdan tutup yaptığı için canım acıdı, ama ağzımdan bir nida çıkmadı.

"Yavaş ol Zamir! Canını acı-"

"Umurumda bile değil," diye mırıldandığın da gözlerimi yumdum, neden benden bu kadar nefret ediyordu?

"Madem bu kadar nefret ediyorsun, bırakta gideyim. Hem İlayda nerede?" Diye sıraladım sorularımı, Zamir ağzıma bir şey dayadığında mecbhr içtim. Acı bir şuruptu.

"İlayda odanda uyuyor." Dedi kız, ona soru işaretkeriyle baktığımı  fakr ettiğinde gülümsedi. "Ben Pınar, Zamir'in kardeşiyim." Diyince şaşırmadım değil, hiç benzemiyorlardı.

"Bende Ayperi." Diye saçma bir şekilde kendimi tanıttım. Zamir o sırada ağzıma bir şurup daha verdi.

"Vampir tarafından ısırıldın hâlâ boş boş konuşuyorsun!" Diye tısladı Zamir suratıma doğru.

"Abi kızı ra-"

"Karışma!"

"Ben bir şey yapmadım ki, orada olmaman senin suçundu. Beni kurtarabilirdin." Diyerek suçu ona attım.

"Ben her saniye yanında olamam, acilen dövüş eğitimi almalısın. Tabii birde silah!" Dedi.

"Beni korumak için buraya getirdin! O zaman her saniye tetikte olacaksın!" Diye bağırdım, çenesini sıktı ve saçlarımı çekerek başımı kaldırdı. Canımı yakmıyordu ama.

"Sesin fazla çıkıyor Ayperi, o sesini keserim!" Dedi, sustum. Pınar da o ara abisinin kolunu tutup saçımdan çekmeye çalışmıştı, ama Zamir ona ters ters bakınca vazgeçti.

"Çık odadan Pınar, kaç defa dedim işine karışma diye." Dedi, Pınar ona tuhaf bir bakış attı. "Kızın canını yakman bir iş mi? Bırak kızı, yaraları çok taze." Dedi ciddiyetle, Zamir ona uyarak elini saçımdan çekti.

"Çık." Dedi, ben suratını göremesemde Pınar bu sefer sözüni dinlemiş, koşar adım çıkmıştı.

"Ne zamandır uyuyorum?" Dedim, Zamir kalktığı yere tekrar oturdu ve sigara yaktı.

"Bir haftadır." Diyince kala kaldım, ona şaşkınca baktım.

"Oha!" Dedim hiç gücenmeden, Zamir sigarasından bir fırt çektiğinde canımın çektiğini hissettim. Bir haftadır içmiyordum nede olsa. Zamir ne istediğimi anlamış gibi ayağa kalktı ve yanıma gelerek beni kucağına aldı, tekrar koltuğa oturmuşken ben onu kucağındaydım. Kalkmaya çalıştığım da belimden daha sıkı tuttu.

"İç." Dedi, sigarayı dudaklarıma yerleştirdiğinde derin bir nefes alarak suratına üfledim. O da karşılık olarak suratıma üflerken mayıştığımı hissediyordum.

"Çok kan kaybettin, biraz daha uyu, Pınar sana kan verecek." Dedi, bende çok yorgun olduğum için hemen kafamı boyun girintisine sokarak gözlerimi yumdum, gerim gerim gerilen bedeni ve hoş kokan boynu ile huzurlu bir uykuya daldım.