VAMPİR ÇIĞLIĞI

31. BÖLÜM

Merhaba!

Yeni bir bölümle karşınızdayım, şimdiden söyleyeyim okullar açıldığı için bölümler oldukça kısa gelecek ama haftasonları elimden geldiğince atacağım

İyi okumalar, başlamadan önce oyları atıverin.

Eve geldiğimizde içim içime sığmıyordu, gerçekten çok ama çok mutluydum, eve gelir gelmez hemen telefonuma sarıldım ve Beyza'ları eve çağırdım, haberi telefonda vermiştim aslında ama onlar eve gelip kutlama yapmak istemişlerdi, Zamir bu duruma pek sıcak bakmasa da ben ikna etmiştim, tabii birkaç gün içinde başlayacak olan sancılarımı unutamıyor, korkuyordum.

Zamir bunu hissederek her seferinde yanıma geliyordu ve beni güldürmeyi başarıyordu.

Sonunda kapı çaldığında koşar adım kapıya gittim.

"Koşma Ayperi!" Diye bağırmıştı arkamdan kocacığım, ona bir cevap vermeden kapıyı açtım ve açtığım gibi Beyza'nın kucağına zıpladım, Peri Azat'ın kucağında olduğu için sarılabilmiştim.

"Tebrik ederim kuzum," diye mırıldandı duygulu bir sesle, ben de duygusallaştım. Beyza'ya önceden söylemiştim hamile olduğumu ama diğerleri bilmiyordu henüz. "Teşekkürler," diyerek onları içeri aldım, Azat'ta beni tebrik etti ve onunla da sarıldık, Caner'de bir saat sonra arkalarından gelmiş, beni büyük bir mutluluğa boğduktan sonra yemeğe gömülmüştü.

"Az ye az!" Beyza'nın çemkirmesiyle Caner kaşlarını çattı, "Sana ne ya? Beni evde tek bıraktın zaten!" Dedi ağzındakileri saçarak, Beyza 'ıyy' diye bir ses çıkarttı ve Caner'in suratına peçete fırlattı.

Bu hâllerine kahkaha attım, hiç değişmiyorlardı, zaten değişmelerini de istemiyordum. Kahkahalarım bittiğinde üçünün bana merakla baktığını görüp boğazımı temizledim

"Size güzel bir haberim va-"

"Hamilesin," Caner'in pat diye atlamasıyla bir anda hevesim içimde kaldı. Beyza'da Caner'e kötü bakışlar atmayı ihmal etmemişti.

"Nereden bildin? Ayrıca ben söyleyecektim, içimde kaldı," dedim gözlerimi tabağıma indirirken, Zamir'in elini bacağımda hissettiğimde hafifçe gülümsedim.

"Özür dilerim ama bir saat uzatacaktın, buna dayanamazdım, hem sen anne mi olacaksın bu kızıl saçlarınla? O da kızıl olur mu?" Alayla söylediklerine göz devirdim. Beyza büyük bir mutlulukla kalktığında Peri kucağında irkilmişti, ama Beyza fazlasıyla heyecanlı olacak ki Peri'yi aniden yere bırakarak boynuma sarıldı, Caner söylenerek Peri'yi alıp babasına vermişti. Biliyor olmasına rağmen yeni duymuş gibi heyecanlanmıştı.

"Çocuğa da bakamıyorsun Beyza," arkadaşım onu umursamadan yanağıma öpücükler kondurmaya başladı, kahkaha atarak kurtulmaya çalışırken ani giren sancıyla inledim, herkesin endişeli bakışları bana yöneldiğinde derin nefesler alıyordum, Zamir üzerime eğilerek beni kucağına aldı ve salondaki koltuğa bıraktı, ayak ucuma oturdu. Herkes salona toplanmıştı.

"Ayperi iyi misin?" Dedi Beyza, acısını bildiği için yüzünü buruşturmuştu. Ona sadece kafamı sallamakla yetindim ve ellerimi karnıma koyarak okşadım.

"Canım acıyor," dediğimde Beyza, "Bu daha ne ki!" Demişti, beni korkutmayı iyi beceriyordu.

"Sevgilim biraz düzgün moral vermeyi denesen," dedi Azat uyarıcı bir tonda, kalp atışlarım yönünü öyle bir şaşmıştı ki elleriö tir tir titriyordu, Zamir elimi sıkıca tuttu ve öptü.