Sonunda zil çaldığında hemen çantamı topladım ve sınıftan çıkmak adına herkes gibi ayaklandım, ama Kayra hoca bana seslendiğinde istemeye istemeye durdum.
"Ayperi bir baksana." Onun yanına gittşm ve masasının önünde ayakta durmaya başladım, samimiyetle elini bacağıma atınca geriledim.
"Haddinizi açmayın hocam!" Diye uyardım, bir aralar Kayra hocayla geçmişimiz olmuştu, gerçi o olduğunu sanıyordu. Sadeve birkaç kez öpüşmüştük.
"Bana hocam deme güzelim, sevgilinim ben." Diyince bıkkınca bir nefes aldım, içip içip barda bu adamla yiyiştiğim için kendimden iğreniyordum. Gerçi sarhoşken nereden bilecektim? Ayrıca bir hocanın barda ne işi olur?!
"Ben sizin sevgiliniz değilim hocam, geçmiş geçmişte kaldı, iyi akşamlar." Dedim ve arkamı döndüm, ama ayaklandığını hissettiğimde çok geçmeden belimden tutup beni göğsüne yasladı.
"Hadi ama bak kimse yok, hemen hâlleder gideriz." Diye fısıldadığında tepem attı ve kolundan kurtulup bacak arasına bir tekme attım. İki büklüm olurken bana sövmeye başlamıştı, bunu umursamadan sınıftan çıktım ve taksiyi aradım. Bahçedeki bir banka oturdum ve beklemeye başladım, Kayra hoca bir anda bahçeye çıktığında bıkkınca bir nefes verim, öfkeli adımlarla bana yürüken aniden yere kapaklandı.
Gelen kişi Zamir'den başkası değildi, vampir dövüşü izleyecektim birde. Aman ne güzel(!)
"Lor-lordum..." diye mırıldandı Kayra, bir anda kediciğe dönüşmesi beni az daha güldürecekti. Zamir onu tek hamleyle boğazından tuttu ve havaya kaldırdı, bir cinayet kaldıramayacağıma kanaat getirdim ve ayaklandım.
"Hiçbir yere gitmiyorsun!" Dese bile knu umursamadım ve okuldan çıktım, şansa bakın ki takside benimle birlikte gelmişti. Hemen içeri girdim ve adresi söyleyip gözlerimi kapattım.
&
"Hamınefendi geldik!" Duyduğum sesle kendime geldim ve parayı verip indim, kapıyı çaldım ve annemin açmasını bekledim, ama açmıyordu.
"Anahtarı alamyan aklımı..." diye söylendim ve annemi aradım.
"Aradığınız kişiye şu anda ulaşıla-" sinirle telefonu cebime koydum, Beyza'ya mı gitseydim acaba?
"Yürü." Zamir'in sesiyle sakince boynumu ona çevirdim, ama ısırık izi acıyınca bedenimi de çevirdim ve düz düz baktım.
"Nereye?" Dedim safça.
"Yürü dedim salça, evimize gidiyoruz." Evimiz? Götümün kenarı!
"Siktir git! Nereden bizim evimiz oluyor yavşak?" Dedim sertçe, Zamir'in sinirlendiğini sıktığı yumruklarından kolayca anlarken üzerime yürüdü, gerş adım atmadım.
"Sabrımı sınıyorsun Ayperi ağzımdan öyle çıktı işte, yürü gidelim." Diyip kolumdan tuttu, bu neydi?! Bir Kayra bir Zamir!
"Bırak beni! Biri sevgilim diyor biri evimiz diyor! Çıldıracağım!" Diye bağırdım ve Beyza'nın evine yürimeye başladım, Zamir beni takip ediyordu öfkeyle.
"Ayperi annen gelmeyecek." Dediğinde adımlarım duraksadı.
Ben bunu nasıl unuturdum?! Anneme kaçmasını söylemeyi nasıl unuturdum?! Tam bir salaktım!
"Annen ölüm döşeğinde salça, bizde ilk önce eve gideceğiz ve oradan da yurt dışına." Dedi eğlenir bir sesle.
"Annemin kılına zarar gelirse var ya-" elini kaldırıp beni susturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAMPİR ÇIĞLIĞI
VampireBU KURGUDA BOLCA VAMPİR BULUNMAKTADIR!! Bilincim yavaş yavaş açılırken beraberindr korkunç bir baş ağrısıda getirmişti. Göz kapaklarımı zorlukla kaldırarak etrafa baktım, hava henüz aydınlanmamıştı. Göz ucuyla saate baktığım da beşe gelmek izere old...
