VAMPİR ÇIĞLIĞI

11. BÖLÜM

Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın!

Onlara hayal kırıklığı ile bakarken Zamir içeri geçmişti, bombayı bırak git geri zekalı!

"Ayperi-"

"Tamam, sonra konuşalım olur mu?" Dedim kendimi zorla tutarken, onların kalbini kırmak istediğim en son şey bile değildi, ama Caner yanıma geldi ve suratımı avuç içine aldı. Elini sertçe ittirdim.

"Ayperi lütfen, biz seninle acıdığımız için değil, seni gerçekten sevdiğimiz için arkadaş olduk." Diye atıldı Beyza, kafamı salladım.

"Tamam dedim Beyza! Başka zaman gelin yoksa gerçekten kalbinizi kıracağım!" Dedim öfkeyle, ikiside üzgünce giderken bende hemen evr girdim ve Zamir'in odasına çıktım, kapıyı çalmadan içeri daldım. Zamir üzeri çıplak bir şekilde yatakta uzanıyordu, beni gördüğünde sırıtmaya başladı.

"Bunları neden anlattın?" Dedim bağırarak, Zamir kaşlarını çattı.

"Sesini alçalt, baktım sana gerçeği söylemiyorlar onlaru bu dertten kurtarayım dedim." Dedi pişkin pişkin, sinirle dişlerimi sıktım.

"Arkadaşlarımla aramı bozuyorsun baya baya," dedim tırnaklarımı etime geçirirken, Zamir göz devirdi.

"Aranızı bozma gibi bir derdim yok, hem yarın doğum günin bu evden gitseydin onları öldürecektin." Dedi, hatırladığım şey beni gerdi ama ona öfkeyle bakmaya devam ettim.

"Psiliğin tekisin." Dedim ve odadan çıkarak kendi odama girdim, ama kapı addımdan tekrar açıldı ve saçımda büyük ellerini hissettim, acıtacak şekilde geriye doğru çekti.

"Ah! Zamir acıyor!" Dedim ama o daha çok çekti.

"Seni fazla şımarttım! O ağzını toplayacaksın Ayperi, yoksa ben toplarım." Dedi ve saçımı bıraktı, ona doğru döndüm ve tokat attım

"Sen kimsin ki ağzımı toplayacaksın pezevenk! Küfrediyorum hadi toplasana!" Diye bağırdım, Zamir de yanağıma tokat attığında şaşkınlıkla dengemi kaybettim ve yatağa düştüm.

"Seni var ya çok fena yaparım kadın, sabrımı sınama!" Diye kükredi yüzüme, gerçekten çok sinirliydik ikimizde. Yataktan kalkmak için hareketlendiğimde Zamir çıplak vücuduyla üzerime uzandı, dehşetle irileşti gözleirm.

"Zamir kalk üzerimden!" Diye cırladım, hem bana tokat atıyordu hem de üzerime çıkıyordu.

"Kalkmıyorum, ne yapacaksın?" Dedi alayla, ben cevap vermediğimde gözlerinde bir yumuşama belirdi ve kafasını boynuma gömdü.

"Zamir!" Diye bağırdım ama beni dinlemeden dudaklarını boynuma bastırdı ve sertçe emmeye başladı.

"Dokunma bana! Kalk üstümden!" Dedim ağlamaklı bir sesle, Zamir elini bacağıma attı ve sıktı. Gözlerimi sıkıca kapadım, bu işkenceye daha fazla dayanamayacaktım. İğrenç dudakları boynumu emiyordu ve yalıyordu.

"Lütfen..." diye fısıldadığım da duraksadı ve üzerimden kalktı, rahatlamayla yataktan hemen kalktım ve ondan en uzak köşeye gittim

"Senden nefret ediyorum, iğrenç birisin." Dedim titreyen bedenime inat güçlü sesimle, Zamir bana cevap bile vermeden odadan çıktı, çıkmadan evvelde o sert sesiyle konuştu.

"Yarın altıda kalkmış ol." Diyip odanın kapısını kapattı, göz yaşlarım hemen yerini alırken kendimi yatağa bıraktım.

&