Apodyopsis-BFS 21

5.4K 161 20
                                        

Rivianna Avril Samonte

Simula nung date namin ni Vérene nung gabing 'yon. Hindi ko na siya makulit dahil busy siya sa pag-review kung para saan man iyon. That's why I can't help but be pumped about tonight. It's because she's no longer busy! I can now pester her. Ilang gabi rin na pasilip-silip lang ako sa balcony niya at agad din aalis.

What will we do this evening? Should we watch a movie? Papayag kaya siya?

"Bakit parang hindi ka ata mapakali diyan sa pwesto mo?" Colette asked while giving me a weird look.

We're in the cafeteria. It's our free time at himala kasama na ulit namin ngayon si Nova. There's really something about her aura. Feeling ko talaga may love life na 'to. I can feel it. Para kasi siyang baliw na bigla na lang ngingiti.

"Stop talking and just eat." Tumusok ako ng chicken at sinubo sa kaniya ng walang pasabi. Natawa naman ako muntikan na siya mabulunan.

She tried to talk, but her mouth was full kaya naman nilunok niya muna bago ako talakan.

"Rivianna! Wala na talagang matino sa pagkatao mo!" Inis na sigaw neto na may kasamang hampas sa braso ko. ​I just let her hit me at itinuon ang pansin kay Nova na nakangiti na parang tanga.

"Hey, Nova." I kicked her foot under the table. "How about you tell us what's been going on with you over the last few days?"

"Wala. Magpaka-busy ka lang, wag mo ko intindihin." Kinumpas niya ang kamay niya na may hawak na tinidor habang ang isang kamay niya ay may hawak na cellphone.

Ano ba 'tong mga kasama ko. May mga sariling era. Yung isa nasa era ng war. Hindi na nahinto ang bibig kaka-sermon sa'kin. Yung isa naman nasa era ng pumupuso ang mata. Sunod niyan may luha na.

"Seriously guys, mga wala kayong kwenta kasama." I sighed.

I'm getting bored. Time is moving at a snail's pace. I already want to go home so that I can visit Vérene. What if hindi na lang ako pumasok at puntahan na lang siya sa university nila? That's a good idea! I might do that.

I stood up at agad naman napatingin sa'kin ang dalawa. "Both of you are useless, kaya mauuna na ako."

I simply walked away without giving them a chance to react. Bahala na sila. I have a personal problem to deal with. I need to get rid of my boredom, and seeing Vérene could help.

Pinaglalaruan ko ang susi sa kamay habang naglalakad papunta sa parking lot. Hindi pa man ako nakakalapit ng tuluyan ay napahinto na ako dahil may makita akong familiar na mukha.

It's the same person from two years ago, but her figure has changed. She's more mature. Her face became prominent. The soft feature is no longer there. Her brilliant eyes have darkened, but her loving gaze lingers when she sees me.

I was powerless to move. My feet hardened like steel and clung to the ground as I stood up. My palms grew frozen cold. My eyes immediately went eerie, and my throat started to dry out.

What should I do?

How can I get away if my body doesn't do what my head tells it to do? What the hell is going on with me? Gusto ko tumakbo papalayo dito at pumunta na lang kay Vérene pero hindi ako makagalaw!

Nah, I need to relax. Imagination ko lang 'to. I just needed to close my eyes. Isa lang 'tong panaginip. She's gone. Iniwan na niya ako na parang walang halaga kaya napaka-impossible na nandito siya ngayon, nakatayo sa tabi ng sasakyan ko. She has no reason para bumalik pa. She has no business with you, Avril kaya, there is no need to be scared.

Apodyopsis: Built for sin (GxG)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon