Apodyopsis: Built for sin (GxG)

Apodyopsis-BFS 34

Rivianna Avril Samonte

My smile slowly faded and turned to a frown lalo na tagos sa likod ko ang tinitignan niya. Sinundan ko 'to at ganon na lang ang pagtataka ko when there's a masculine guy who came to the scene with a bright smile. His image screaming a big catch. This one is different from her date before. I could see he is a gentle type.

Bago ako lagpasan ng lalaki ay nginitian niya muna ako at nag-excuse. I wanted to stop him, but I controlled myself by making a scene lalo na nasa harapan kami ng bahay ni Vérene where her mom could possibly see me. Eh 'di bad shot ako.

I clenched my fist because of the anger I am feeling right now. What's happening? She didn't even give me a quick glance. May nagawa ba ako? Okay naman kami nung hinatid ko siya ah? I just watched them walking towards his car. One thing that surprised me was that Vérene was smiling at him na para bang matagal na sila magkakilala. Hindi naman siya ganyan sa mga nauna niyang date. But now? Hinahayaan niya itong hawakan siya sa bewang to guide her. She even smiled at him before he closed the door.

Wala sa sarili na sinundan ko sila. Habang sinusundan sila hindi ko alam kung ano ba dapat kong maramdaman. I know I don't have the right to stop her pero kasi yung mga pinakita niya sa'kin. May pinanghahawakan ako kahit wala kaming label.

"Fuck!" Frustrated na hinampas ko ang manibela.

Calm down, Avril. Baka na no choice lang siya kung bakit nakikipag-date siya ngayon. Pero bakit hindi niya ako nire-replyan! Ni hindi nga niya ako matignan kanina!

Akala ko sa mamahalin restaurant na naman ang bagsak nila pero eto kami ngayon sa mall. It's impossible na hindi ako mapansin ni Vérene dahil pinapahalata ko talaga na sumusunod ako sa kanila, but to my dismay she doesn't care.

Tumindi ang galit ko nang pumasok sila sa cinema. So they're gonna watch a movie, huh? I rushed to buy a ticket the same as theirs. Pagpasok ko hinagilap ko agad kung saan sila, it's kinda hard for me dahil madilim na. Gigil na pumunta ako sa seat ko. I'm in the top row, sila naman ay dalawang pagitan ang baba mula sa'kin.

Parang naninikip ang dibdib ko pag nakikita ko silang sobrang close sa isa't-isa. Kailan pa naging clingy sa iba si Vérene? I tried to focus on the screen, but my eyes kept betraying me and ending up staring at them. I almost lost control and went to them nung humilig si Vérene sa lalaki sa braso neto. They look like a real couple, dammit.

Mabilis akong tumayo sa inuupuan ko nang tumayo si Vérene. Kinuha ko ang chance na 'to to talk to her kaya naman sinundan ko siya. She's going to the bathroom. When we got inside, I immediately locked the door and faced her. Walang bakas na gulat sa mukha niya na tila ini-expect niya na mangyayari 'to, na gagawin ko ang bagay na 'to.

"Care to explain?" I said, couldn't contain the silent between us.

"I don't need to explain." Tinalikuran niya ako para pumunta sa sink. Pinanood ko lang siya maghugas ng kamay.

"You have to." I leaned against the wall while looking at her.

Yung Vérene na nakasama ko, wala na. She is the same Vérene when I first met her. Her soft eyes are gone. Fuck! I can't take this. Hindi na ako sanay na ganyan na siya tumingin sa'kin.

She shook her head and walked past me. I held her hand, but she just shook it. Napapikit ako ng madiin tsaka ko siya sinundan. Instead sa screen ako nakatingin, sa kanila ako naka-focus the whole time hanggang sa matapos.

Nakasunod lang ako sa kanilang dalawa, pinapanood kung gaano sila ka-sweet. I think it's time na hilain ko siya sa lalaking 'yan at pumunta na lang sa rest house namin. I think that's better. Hindi naman siya magagalit sa'kin dahil hindi niya ako matitiis. I think she'll be more thankful na hinila ko siya sa lalaking 'yon.