Rivianna Avril Samonte
Shaye managed to get me inside the car. Nagising na lang ako na nakahiga sa passenger seat. She reclined the backrest all the way down. Kaya nang magising ako panay ang tanong niya sa'kin kung okay lang ba ako. She couldn't even focus on the road dahil natataranta na ito sa'kin. Hindi ko na rin inalam pa kung saan niya ako dadalhin basta ang alam ko lang masakit ang ulo ko and I just want to bang my head on the wall.
I don't know what to do with my head but it fucking hurts! Hindi ko na alam kung saan ko ipu-pwesto ang ulo ko. Ang bigat sa pakiramdam kasabay ng mga image na hindi ko naman maalala kung nangyari na o sadyang nababaliw lang ako. Why am I seeing images na hindi ko alam?
"Shaye, I want to go back." I mumbled in pain.
Even though my head is killing me, I don't have time to go to the hospital. I simply want to get back to Vérene's place. Wala akong paki kahit namimilipit na ako sa sakit. Isa lang ang goal ko ay yun ang makita si Vérene.
"No! I will take you to the hospital!"
Pilit na binuksan ko ang isang mata para tignan siya habang hawak ang ulo ko.
"Please... kailangan ko lang talaga makita siya." Nanghihina kong saad.
She jerked her head towards me, staring at me as if I were insane. "What exactly are you saying?"
"I want to see Vérene."
I would have practically fallen out of my seat if I hadn't been wearing a seatbelt thanks to her sharp break. Nakaramdam din ako ng kirot sa shoulder ko dahil sa seatbelt. Inayos ko ito at pilit umupo ng maayos.
"Wake up, Rivian! Matagal na siyang patay!"
Hindi ko siya pinansin dahil hindi ko naman alam kung ano mga pinagsasabi niya. Wala na rin akong time pa alamin.
"Just go back." Bulong ko tsaka sinandal ang ulo sa gilid at pinikit ang mata.
She didn't say anything at naramdaman ko nalang na umandar ang sasakyan. Good thing she didn't argue more because I don't have energy left.
"Mom, save her please." I barely said anything. I'm not even sure whether she heard me.
I keep trying to open my eyes so I can see the woman next to me even though they keep shutting on their own. Her entire face was almost completely covered in blood. Gustong-gusto ko pa siyang tignan ngunit kusa na lang bumigay ang katawan ko at tuluyan nang nagsara ang mga mata ko. Ang huling narinig ko na lang ang iyak ni mama na nagmamakaawa.
I whimpered as I fought to open my eyes. I tried to opened them, but as soon as I did, I shut them again because the light hurt my eyes.
"You're awake." Rinig kong saad ng familiar na boses at maya-maya lang naramdaman kong may humawak sa kamay ko at bahagyang pinisil.
Sinubukan ko ulit buksan ang mata ko. I let my eyes adjust to the light. Nang masanay sa liwanag bumungad sa'kin ang puting kwarto. I was planning to scan the room, but hindi ko na nagawa pa dahil nakuha ni Shaye ang attention ko. She's standing next to me, staring. Her worried and relieved expressions were obvious on her face.
"Thank goodness. I was so scared, akala ko kung napa'no ka na." Hinawi niya ang iilang buhok ko sa noo. "The doctor will be here in a second."
BINABASA MO ANG
Apodyopsis: Built for sin (GxG)
RomanceRivianna Avril Samonte, a princess, but not your typical princess. She is kind of a rebel spirit, a heater for your bed. The only girl of Agatha and Riverain's triplets. She suffers from this type of disorder, just like her mom. But her mother tried...
