DİĞER OĞLAN | GAY

42

yorumlar düşmüş arayı açtım diye ses etmiyorum ama ayıp oluyor, toparlanın motivasyon lazım.

Dünkü bölümü görmeyen bi gitsin bu bölümden önce.

-

Arabanın içi sessizdi. İkimizden de tek bir ses çıkmıyordu. İkimizin yeri olan uçurumun kenarına çekmişti yine arabayı.

"Niye öyle dedin ki?" Dedim daha fazla dayanamayarak. Bana güvenmediğini biliyordum, hatta mantığa bakılacak olursa bu güveni benim yıktığımı da biliyordum ama masada insanların içinde onu bırakıp tekrar Gökhan'a dönmemden korktuğunu söylemişti. Garip hissediyordum.

"İkisi masaya geldiğinden beri Gökhan ile takılan çocuğu izlediğin için olabilir mi?" Diye sorduğunda bakışlarım yüzüne çıktı.

"Yapmadım." Dedim gözlerimi kaçırmamak için çaba sarf ederken.

"Gökhan her konuştuğunda gözlerim sadece senin üstündeydi." Dediğinde çabalarım boşa gitti, gözlerimi kaçırdım. "O çocuğa kıskançlık ile bakıyordun." Dediğinde yutkundum. Verecek cevabım yoktu. Çocuğu izlediğim doğruydu, ama bunu kıskançlık ile mi yapmıştım yoksa sadece merak için mi yapmıştım bilmiyordum.

"Yok öyle bir şey." Dedim kaçmak için. Kendimi garip hissediyordum ve bunun suçlusu bendim. Çünkü yanımda kazanmaya çalıştığım bir adam varken geçmişimin yenisine gözümü dikip bakamazdım. Ben ne istiyordum sahiden?

"Meriç bakışlarını tanıyorum az çok." Dedi alayla. "Kıskançlık ile boş boş bakmanın arasındaki farkı anlayabilirim ki sen duygularını kolay kolay gizleyebilen biri değilsin, istemeden de olsa belli ediyorsun sonra da ondan kaçıyorsun." Kısa bir sürede beni bu kadar tanıması adil değildi.

"Gökhan defterini gerçekten kapattım." Dedim bu sefer samimi bir tonda. "Sen varken Gökhan'ı sevmek gibi bir aptallık yapmam, sen her halinle gözümde ondan daha çok parlıyorsun." Dediğimde derin bir nefes aldım. "Belkide Furkan'ın dediği gibi Gökhan her zaman gözümde ulaşılması zor bir hedefti gerçekten, sana öyle bakmıyorum. Bana yaklaşımın, yanında kalp atışlarımın ritmi değişmesi, uzun uzun betimleyemesem de farkı anlayabiliyorum senden gerçekten hoşlanıyorum ve bu benim için çok yeni bir duygu." Gözlerimi yumup dudaklarımı ıslattım. Uzun uzun duygu betimlemesi yapmak sandığımdan daha zordu.

"Duygularını sorgulamak istemiyorum ama günün sonunda yine ortada kalan ben olmak istemiyorum." Dediğinde gözlerimi açıp ona döndüm. "Meriç gerçekten emin misin? Sana olan yaklaşımım, ilgim ya da adına her ne halt diyorsanız sadece ondan haşlanmış olabilir misin?" Diye sorduğunda gözlerimi kısıp yüzünü süzdüm.

"Ne?" Dedim anlamayarak. "Gerçekten Gökhan'ı unuttun mu?" Diye sordu gözlerini kaçırıp. Sormak istemediği o kadar belliydi ki koltuğunun yanını sıkıyordu fark etmeden.