Engelsiz Engeller

45.BÖLÜM: ❝Korkular ve Acılar❞

*Herkese merhabaaa🍇

Bölüm şarkısını açıp bölümü öyle okumayı unutmayalım

Yorum ve oyları da eksik etmeyelim.

Hadi o zaman iyi okumalarrr💜*

45.BÖLÜM: ❝Korkular ve Acılar❞

"Sevgiye muhtaç kalpler daha çok sever..."

"Ayrılmam istersen hiç yanından
Çağırsan gelirim çok uzaklardan..."

|Bölüm Şarkısı: Özdemir Erdoğan-Bana Ellerini Ver,
Ayten Alpman-Ben Varım|

🍁🍂

Keman sesinin huzuru kalplerimizde yer edinirken başımı yasladım göğsüne.

Kısık çalan şarkı sesiyle yavaş bir şekilde hem dans ediyor hem de konuşuyorduk tatlı tatlı...

Pastanenin nostaljik ortamıyla beraber öyle güzeldik ki...

Öyle güzeldi ki...

"Biz o kadar güzel olduk ki.." diye fısıldadım gözlerine.

Elaları yine ayrı bir anlamla bakarken gözlerime, belini çevreledi ellerim.

"Biz o kadar güzel biz olduk ki canımın içi.." dedim bu sefer de.

Gülümsedi bu sözlerimin üzerine. "Çok güzel olduk değil mi?"

Başımı hafifçe kaldırdım ve gözlerimle onu onayladım. Bu, onu daha da mutlu ederken saçlarına götürdüm sağ elimi.

"Sana her sarıldığımda ilk gün bana aniden sarıldığın anı hatırlıyorum ve daha güzel hissediyorum." dediğimde gözlerinin içi parladı ve bu söylemlerim üzerine hem şaşırdı hem de gülümsedi. 

"O gün.. o gün rahatsız oldun sanmıştım." dediğinde kaşlarımı çattım.

"Neden rahatsız oldum diye düşündün?" dediğimde, daha önce hiç o günler hakkındaki düşüncelerimizi birbirimize söylemediğimizi fark ettik ikimizde.

"Bilmiyorum ama öyle düşünmüştüm. Yani ben sana sarılınca, sen kötü hissettin sanmıştım. Çünkü.. ilk defa ailemden başka birine sarılmıştım o gün. Ve.. çok güzel davranmıştın bana. O gün bile kalbim hızlanmıştı. Sanki.. sanki hissetmiştim ben olacakları."

Gülümseyerek göğsüne başımı yasladım. Kalbi, her zamanki gibi hızlı hızlı atarken kollarım daha çok sardı bedenini.

"İlk günden beri ilmek ilmek işliyorsun kalbime Eylül. Her halinin, her davranışının kalbimde ayrı bir yeri var."