Kusurlarıyla barışık ve kendini her geçen gün geliştirmeye çalışan biriydi o. Ben ise onunla beraber küçülüyordum. Beraber büyümek istiyorcasına....
O bir çiçek kadar narin, derin ve özeldi. Ben ise onun dikeni...
🔗Çınar Göktuğ ve Eylül Akça🔗
Daha...
"O güller semboli, sen gerçek gülsün.Hadi kalk ve hayata asıl gülü göster..."
"Zaman gelince nafile, dersin bir küçük elvada..."
|Bölüm Şarkısı: Özgü Kaya-Kadife Kelepçe|
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her yer karanlıktı gözlerimi açtığımda. Bir arabada uyanmıştım. Karşımda ise beni ölüme sürükleyecek olan kişi duruyordu. Kafayı iyice yediği ve muhtemelen içip içip geldiği için başı döner gibi hareketler yapıyordu. Benim uyanmamı görmesiyle ise yayık yayık konuşmaya başladı.
"Ben sana demedim mi?" diye bağırdı. Ve yandan bir alkol şişesi alıp kafasına dikerek yoluna devam etti. "Sen eninde sonunda benim olacaksın."
Ellerim bağlıydı, yapacak bir şeyim yoktu. Yutkundum sadece ve bir şekilde kurtulma yolları aradım.
Bulamadım...
Ölüme gidiyordum. Bir sarhoşun sürdüğü arabada başka bir şey olamazdı.
Bir şekilde çıkmıştı yine. Belki de salmışlardı.
"Öldür beni. Belki acımı çekersin. Sevmek bu ya." diye sinirle bağırdığımda elini ağzıma götürdü. İğrenç bir şekilde sigara-alkol ve daha ne tür şeylerin karışımı kokan ellerini yüzümde tuttu. "Şşt benim meleğim, ölürsen zaten bende kendimi öldürürüm. Diğer tarafta görüşürüz." yayık yayık gülerken, elini ağzımdan çekti, bende sinirle ağlamaya başladım. Bir psikopatın elindeydim ve yapacak hiçbir şeyim yoktu.
"Bilmiyorsan söyleyim. Sevgi demek o kişiyi sen sevmesen de sevmek demek. Aşık oldum diyorsun ama beni zorla kaçırıyor, her defasında ölüme sürüklüyorsun. Psikopat ruh hastası!"
Elini tekrar ağzıma dayadığında tiksinerek yüzümü başka yönlere çevirdim. "Bu gece evimize gideceğiz. Orada bu fikirlerinden vazgeçeceksin."
"Allah'ım sen yardım et."
"Geçen gün.. Çınar'la seni görmüşler adamlarım. Çınar'la her yere gitmişsin."
"Sanane."
"Onun için süslendin demi böyle. Elbiseler falan. Onla alışverişe de gitmişsin."
"Sanane Uraz. Sanane. Hayatımı yok ettiğin yetmezmiş gibi sana hesap verecek de değilim. Durdur şurada, kaza yapacaksın."
"Yapalım be. Hem ne demiş Sezen bacım?" Bana döndü ve içkisini önümde salladı.
"Aşk için ölmeli aşk, o zaman aşk." diye bağırdığında kolumla camı açmaya çalıştım. Arabanın her tarafı aynı Uraz gibi bozuk bir şey olduğu için tabiki açılmadı.
Kapı ise zaten kilitliydi.
"Evimize gidelim, daha sonra yurt dışına kaçacağız. Orada sana yeni bir kimlik yaptıracağım. Bu arada iflas etmedim, her şey bir oyundu. Sana güçsüz görünmek için." Kahkaha atmaya başladığında sinirden şu an her şeyi yapabilirdim.
