Kusurlarıyla barışık ve kendini her geçen gün geliştirmeye çalışan biriydi o. Ben ise onunla beraber küçülüyordum. Beraber büyümek istiyorcasına....
O bir çiçek kadar narin, derin ve özeldi. Ben ise onun dikeni...
🔗Çınar Göktuğ ve Eylül Akça🔗
Daha...
Şimdi sizde kusurlarınızla barışmaya hazır mısınız? *
1.BÖLÜM: ❝Özel❞
" İnançla baktı gözleri! 'Ben özel miyim gerçekten?'diye mırıldandı ve gülümsedi. 'Ben özelim!' "
|Bölüm Şarkısı: Nf-You're Special|
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~1 Eylül~
Eylül'den...
Gözlerimi kısarak anneme baktığımda annem, her şey çok basitmiş gibi anlatıyordu.
"25 yaşındasın..." diye mırıldandı. "Hiç kimseyi beğenmedin. Geçmişi kirli, dedin bu bana uymaz dedin. Ama bu uyar Eylül, bu sana uyar."
"Anne, pardon da kıyafet mi seçiyoruz?" diye alayla sorduğumda annem oflayarak tavana baktı."Evleneceksin, işte o kadar. Birkaç hafta sonra düğün olacak ve bitecek bu iş. Bugünde tanışmaya gidiyorsun."
Gözlerimden yaşlar akarken derin bir nefes aldım. "İstemiyorum."
Gözlerimdeki yaşları sildim ve ayağa kalktım. Annem, sinirle evleri silerken, fayanslara basmamaya özen göstererek odama geçtim ve kapıyı kilitleyip derin bir nefes aldım.
"Nasıl olacak bu iş?Düğün günü bile kararlaştırılmış." Saçlarımı sinirle çektim ve ayağa kalktım.
Dolabımın önüne geçip, üzerime beyaz sade,göbeğimde biten bir t-shirt aldım ve altına da göbeğimin hizasından başlayan ve diz kapaklarıma kadar uzanan asker yeşili bir etek geçirdim.
Göğsüme kadar uzanan saçlarımı, at kuyruğu yaptım ve derin bir iç çekip makyaj masama oturdum.
Kahverengi gözlerime güzel bir göz makyajı yaptıktan sonra, dolgun dudaklarımı es geçerek ayağa kalktım.
Telefonumu elime aldım ve beyaz çantama onu sıkıştırdıktan sonra,birkaç fıs parfüm sıkarak odamdan çıktım.
Annem, odamdan çıkar çıkmaz beni süzdüğünde oflayarak ona baktım."Oldu mu? İstediğin oldu mu?"
Annem memnuniyetle başını salladı. "Oldu, tam hanım hanımcık olmuşsun. Hadi ben de şu üzerime bir şeyler alayım da çıkalım."
Başımı salladım ve derin bir iç çekerek balkona geçip, sedirlere oturdum.Çantama sıkıştırdığım telefonumu çıkardım ve birkaç dakika telefonda dolandım.
"Kızım, ben hazırım. Hadi çıkalım."
Telefonu tekrar çantaya koyduğumda annemin bağrışlarıyla beraber beyaz sporlarımı elime aldım. "Tamam, ya geldik. Ne bağrıyorsun?"
