1.

444 14 0
                                    

Kim
Mijn muziek dendert door mijn kamer heen terwijl ik mijn nieuwe rode, paarsachtige lippenstift uitprobeer. "Kim, zet je muziek zachter!" schreeuwt mijn moeder naar boven. "Ja!" roep ik geïriteerd terug en sta op en loop naar mijn radio toe en zet 'm zachter. Ik zucht en plof weer op mijn bed terug.

Ik loop naar beneden en ga op de bank zitten. Mijn vader ligt lang uit op de bank te slapen met een flesje bier in zijn hand, zoals altijd. Mijn moeder is in de keuken om drinken in te schenken. "Doe mij maar een biertje." Grinnek ik. "Kim.. je bent hier niet op een feestje." Ze rolt haar ogen als ze terug komt lopen met een glas water. "Sorry." Grinnek ik. Mijn moeder en ik hebben nooit echt ruzie. Ik heb alleen ruzie met mijn vader als hij dronken is, wat nogal vaak voorkomt. Als hij heel erg dronken is geeft hij mij en me moeder overal de schuld van en krijgt hij losse handjes en gaat dan slaan, dat accepteer ik niet en sla hem dan terug, mijn moeder daarin tegen is bang voor me vader en doet niks terug.

Plotseling gaat de bel, "ik doe wel open." Zucht ik en sta op. Ik pak de sleutel van het kastje en maak de deur open, het zal wel Jade zijn, mijn beste vriendin.

Er staan twee politie mannen voor de deur. Ze zeggen niks en lopen naar binnen toe. Mijn moeder laat van schrik een glas vallen en gilt. "Wat is dit?!" roep ik als ik zie dat ze op mijn vader afstormen. Mijn vader word wakker en mompelt iets en probeert zich los te trekken, maar dat lukt niet. Ik ren naar de bank toe en wil de twee mannen wegtrekken. Opzich ben ik wel sterk, maar deze zijn veel sterker! "U bent aangehouden voor poging tot moord en drugsdealen!" roept èèn van de agent terwijl hij de boeien omslaat bij mijn vader. "Wat?! Mijn vader is onschuldig!" Roep ik. "Mam! Doe iets!" Roep ik en kijk naar me moeder die achter me staat met der handen voor der mond, oke aan die heb ik ook niets. "Auw!" Schreeuwt mijn vader. "Je doet hem pijn!" Schreeuw ik en voel mijn ogen prikken, ik kan er niet tegen als iemand pijn heeft. Ze staan op en lopen met mijn vader in de boeie naar de auto toe. Verslagen sta ik te kijken naar de auto die wegrijd. Mijn moeder komt naar me toe en omhelst me, ik leg mijn hoofd tegen haar sleutelbeen aan. "Hij is onschuldig, het komt goed." Zegt ze als ze over mijn haar streelt. Tranen stromen over mijn wangen. "Hij verdient dit niet." Snik ik.

"Ik ga naar boven." Zeg ik en loop de trap op naar mijn kamer. Ik plof huilend op mijn bed neer. Hij verdient dit niet! Hij is onschuldig! Hij zit de hele dag op de bank, en nu word hij beschuldigd van 'poging van moord en drugsdealen', het enigste wat mijn vader doet is slapen en drinken, meer niet.

Het begon allemaal 7 jaar geleden. Ik had een zusje, Melly. We waren aan het spelen. Toen ik terug kwam met twee ijsjes zag ik dat Melly achter de auto aan het spelen was. Plotseling hoorde ik de motor starten van de auto. Ik riep nog dat ze daar weg moest gaan, maar ze hoorde me niet.. ik zag hoe Melly terecht kwam onder de auto... Ze overleefde het niet.. Mijn vader bleef erbij dat het zijn schuld was, omdat hij degene was die de bestuurder was van de auto. Maar het was verdomme een ongeluk! Hij begon steeds meer te drinken, hij werd agressief en verloor zijn baan. We kwamen in schulden en moesten ons huis verkopen en kwamen hier te wonen. In een klein stom klote huisje.

"Kim. Wakker worden." Zegt mijn moeder zacht. Ik open mijn ogen en zie dat het donker is. "Zeg me please dat het een nachtmerrie was." Smeek ik. Het blijft stil. "Mam, zeg iets! Zeg please dat het een fucking nachtmerrie was." En voel mijn tranen alweer opkomen. "Het spijt me zo." Snikt mijn moeder. Ik voel mijn bed iets inzakken en mijn moeder streelt over mijn haar. "Er is iemand voor je.." Zegt mijn moeder. Mijn ogen worden groter. "Wie?" Vraag ik. "Kom straks maar naar beneden." Zegt ze en geeft me een kus op mijn natte gezicht. "Oke." Zeg ik en zucht diep. Mijn moeder staat op en verlaat mijn kamer. Ik ga langzaam opstaan en doe mijn licht aan. Ik kijk op de klok en zie dat het half 11 is. Ik kijk in mijn spiegel en veeg mijn uitgelopen mascara weg. Ik voel me kapot misselijk, misselijk van alles. Ik loop langzaam de trap af en loop de huiskamer in. Ik zie het licht branden boven de eettafel en zie mijn moeder zitten met tegen over.. ja hoor, mevrouw van de Ketel, de kinderbescherming. Ze heet eigenlijk mevrouw van Keteren, maar ik noem der mevrouw van de Ketel omdat het een heks is. Dat klerenwijf was al eerder geweest om mij uithuis te plaatsen, maar ik was toen weggelopen. "Mevrouw van Keteren is hier." Begint mijn moeder en slikt. "Dat zie ik." Snauw ik en doe mijn armen over elkaar. "Dag kim." Zegt ze en glimlacht fake. Ik kan die kop van haar niet aanstaan. "Het is beter dat je naar een pleeggezin gaat.." zegt mijn moeder en bijt op haar lip, ze weet dat ik dat niet wil. Ik wil bij haar blijven. "We gaan morgenochtend vertrekken." Zegt de heks droog. "Dacht het niet." Zeg ik en span mijn kaak aan, denkt dat wijf nou echt dat ik met haar mee ga? "Dan moeten we andere maatregelen treffen." Zegt ze en glimlacht. "Doe wat je wilt, kutwijf." En haal me wenkbrauwen op. "Kim.." Zegt mijn moeder en kijkt me aan met een blik dat ze me wel kan schieten. "Wat?" Zeg ik en kijk me moeder aan. "Ik verwacht dat je morgenochtend om 7 uur klaarstaat." Zegt de heks en tikt met haar vinger op de tafel. "7 uur? Ben je wel goed bij je hoofd?" Sis ik. "Kim!" Roept mijn moeder streng. "Mam! Ik ga echt niet om 7 uur weg, en sterker nog, ik ga helemaal niet weg, ik laat jou hier niet alleen achter in dit stinkhok." En knik naar de rotzooi op de grond. "Het is niet anders." Zegt de heks. "Het is niet anders." Piep ik haar na. "Kim, ga naar je kamer." Beveelt mij moeder mij. "Ja ik ga al." Zeg ik en haal me schouders op. "Stomme trut!" schreeuw ik nog een keer als ik mijn kamer inloop en sla hard mijn deur dicht. Ik ben zo kwaad! Ik wil hier blijven, bij mijn moeder, vrienden en nog meer mensen. Ik wil naar feestjes gaan en zuipen. En als je naar een pleeggezin gaat dan is het allemaal netjes, te netjes voor mij. Ik snap niet waarom ik hier niet kan blijven, ik doe toch niemand hier kwaad?

----------
Heeeii ! Ik hoop dat jullie dit al een klein beetje leuk vinden :) haha. Bij 2 stemmen komt er een nieuw hoofdstuk !

Gevangen {Harry Styles}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu