Patient Of the Bed Number 85

"چپتر بیست‌ونهم"

بیمار تخت شماره ۸۵
August 01, 2023
اگر هدف از زندگی زجر کشیدنه پس چه نیازی به تناسخ هست؟ من در جستجوی هدف و مفهوم زندگیم، اما اخرش تنها چیزی که میفهمم پوچی مطلقه ، چرا وجود داریم وچرا به وجود میایم اگر قراره که تو تاریکی زندگی کنیم؟ اگر قراره فریاد بزنیم و شنیده نشه! یه عده میگن هر تناسخ باعث رشد روح و کمال میشه اما در اخر من باز هم سیاهی و تاریکی دیدم

زندگی برای من هیچ تعریفی نداره من باور دارم که افریده شدنم مفهومی نداشته، اگر قراره تا اخر عمر زجر بکشم و توی تنهایی خودم از شدت درد به خودم بپیچم پس چه دلیلی وجود داره که به خودم و نفس هام پایان ندم؟ هر کس یه پایانی داره! من بازیچه ی دست زندگی شدم و حالا میخوام که اون بازیچه ی دست من باشه، شروعش و ادامه اش تحت اختیار و خواست من نبود اما پایانش دست منه، یه مرده از مرگ نمیترسه، برای اخرین بار بسمتت قدم برمیدارم، نقطه ی پایان من تویی! این اخرین دیدار ماست بیا زیبا رقمش بزنیم

***

چمدانش را کف پذیرایی انداخت و سرش را میان دستانش گرفت ، میگرنش دوباره در حال عذاب دادنش بود ، موبایل را از حالت پرواز خارج کرد که متوجه تماس های یوبین شد، تماس را با تنها دوستش برقرار کرد و صدا را روی اسپیکر گذاشت و در حالی که رو مبل دراز میکشید به صدای بوق های انتظار گوش داد ، پس از چند لحظه یوبین با صدای شادی گفت: برگشتی چین؟

جان لبخند کوچکی زد: اره تازه رسیدم خونه

یوبین کلمه ای کره ای به فردی که احتمالا در نزدیکیش بود گفت و سپس خطاب به جان گفت: امروز چیزایی که برام خریده بودی اومد ، واقعا عاشقشون شدم خیلی قشنگن

جان تمام چیزهایی که از ایتالیا برای او خریده بود را به کره فرستاده بود : در برابر کارایی که تو برام کردی این چیزا هیچه

صدای یوبین جدی شد: اوضاع چطوره

جان نفس عمیقی کشید، دیگر نمیخواست یوبین را وارد مشکلات خودش کند پس با تلاش فراوان صدایش را شاد کرد: همه چی عالیه ، واقعا سفر تاثیر گذاری بود، سایمون خیلی کمک کرد و الان حالم بهتره

یوبین چند ثانیه مکث کرد و نامطمئن گفت: مطمئنی؟ اگر لازمه برگردم چین

جان با حالتی متعجب گفت: چرا برگردی؟ مگه دیوونه شدی من حالم خوبه واقعا حالم خوبه

یوبین با جدیت گفت: خوبه که حالت بهتره

و بعد ادامه داد: جان من یکم سرم شلوغه ممکنه تا دو هفته آینده بهت زنگ نزنم ولی...

کمی مکث کرد و با ذوق گفت: احتمالا بعدش برای یکی دو هفته بیام چین، اماده ی ورود باشکوه من باش

جان لبخند محزونی زد: باشه منتظرتم پس

یوبین جمله ای به زبان کره ای به فردی گفت و سپس با حواسپرتی جان را مخاطب قرار داد: جان من برم کاری نداری؟