Pangarap ng Simbahan

Chapter 25

Jenice Claire's POV

It was late in the afternoon nung dumating ang nanay ni Pedro, mga hapon na yun at gusto kong sabihin sa kanya ang magandang balita na uuwi na ako pero hindi ako agad-agad na uuwi doon sa bahay namin kase kailangan ko pang kumain ng dinner sa kanila

Okay naman ako at nawawala na ang lagnat ko, i'm feeling better now, "Mabuti naman yun hija at naisipan mo nang umuwi", nanay felt better when i told her, "Oo po, pero natatakot parin ako sa magiging reaction nila pagdating ko doon" i added

I worried about it, hindi ko alam kung ano ba ang gagawin nila sakin, are they gonna kill me? Are they gonna trap me sa basement-- well walang basement ang bahay namin, are they gonna torture me physically and mentally? I don't know!

"Normal lang talaga na mag-alala sila sayo hija, syempre, anak ka nila at mahal na mahal ka nila", those flowery words of her straight from her heart

I gave her a smile, she's like Yaya Esterlina, she's sharing endless wisdom to me

"At kumusta naman si Pedro na nag-alaga sayo kanina? Pinainom ka ba ng gamot?", Nanay asked, well, aside from listening to Air Supply, watching TV and vice versa ay pinainom niya din ako ng gamot which helped me to feel better and cured my fever

"Ah, okay naman po siya", i laughed shyly replying to her

"Alam mo ba si Pedro, mahal na mahal ka niyan", -Nanay

S***!

Ano 'tong pinagsasabi ni nanay?

"Ano po yun nay?", My eyes widened in complete astonishment, nagulat talaga ako

"Hindi ko na uulitin yun, narinig mo ang narinig mo", she calmly laughed and i was so confused like WHAT THE HELL happened! F***!

Those words i hear from nanay left me something different, pero tumawa naman siya eh, baka joke lang yun

Let me hear some more nanay! IBULGAR MO ANG PAGKATAO NIYA!

"Palagi ka nga niyang iniisip eh at palagi ka niyang kinukwento sakin", she added which i enjoyed

"Talaga nanay?", It was so damn hard to change the topic so i just asked her more, oh no, nahh all of this will be jokes and just made to entertain me

"Oo kasi daw ang ganda-ganda mo at napakabait mong tao", she answered and gave me a reason to reflect, buti pa si Pedro, he still likes me kahit na feeling ko ay masama akong tao

"Nagdadalawang isip na siya sa pagpapari dahil parang nakatadhana na siya sa pag-aasawa", -Nanay

S***!

Pag-aasawa? Crap! Ibang level na talaga ang mga pinagsasabi ni nanay, kaso paano ko ba siya matigil? Despite of all the emotions i was feeling, may sadness, happiness, confused and shocked, i nodded to her and smile

TAMA NA NANAY!

Hearing what nanay said makes me to realize na ang laki ng pinagbago ko sa buhay ni Pedro! Crap!

Tumigil ka na nanay, hindi na ako natutuwa sa mga nalalaman ko!

Dinner was already served at kumain na kami, nagpasalamat din ako kay Nanay at ni Pedro sa pag-alaga sakin at sa pagpapatuloy nila sakin sa tahanan nila

Pagkatapos doon ay eto na! We're going home!

Naglakad nalang kami pauwi kase why not walk back there, sinuot ko na ang pajamas ko na bagong laba and while walking, I think it's time for some small talk, ang ganda ng weather ngayong gabi, i can sight the moon with my beautiful naked eyes, stay with me, my celestial friend