Chapter 37

8 1 0
                                    

Jenice Claire's POV

For the second time we planned to go on a date again sa restaurant na pinuntahan namin kahapon, Jeff is still recovering and binabantayan na siya ni mommy ngayon

"Kakain tayo ulit dun?", Reklamo niya sakin, kahit na official na talaga kaming in a relationship with each other as boyfriend and girlfriend-- wala pa kaming napiling tawagan sa isa't-isa-- ay parang normal lang talaga kami

Habang hindi pa namin pinaalam sa kanila na boyfriend ko na siya ay holding hands lang talaga ang magagawa namin, it looked like it's limited but for me it was enough

Okay lang na hanggang holding hands lang kami basta huwag muna magyakapan and worse, maglumpungan in public, nakakahiya  naman yun and hindi naman sa lahat ng times puro kilig lang, mind you, that's maturity also, not all times puro lang romance


May mga away din or misunderstanding na magaganap but it's actually normal in a healthy relationship

"Bukas nalang kaya? Wala akong dalang pera ngayon", he added habang naglalakad kami pabalik sa ward ni Jeff, "Sinabi ko bang magbabayad ka? Kakain lang tayo dun and ako na magbabayad", i corrected him and about what happened yesterday ay nabusog talaga kami dun at hindi talaga nabawasan ang mga pera namin ni Pedro dahil sinagot na talaga ni Prince ang lahat ng bayarin namin


I felt glad because I didn't expected them to come and then for an unexpected moment naming dalawa ni Pedro ay may dumating na mga tao at nakikain pa talaga sila hanggang sa nadagdagan pa ng isa

Nagkatuwaan kami, nagkausap at nakatipid pa, pero sana naman hindi na yun mauulit pa dahil naistorbo nila yung moment namin and i plan to be the two of us alone

To Jade and Fretche sana wag na kayong pumunta sa Chef Eduardo's Hapagkainan dahil makikita nyo lang kami na nananahimik lang!

Nakaabot na kami dito sa may pintuan at anumang oras ay pwede na namin buksan ito, "Sige na pumayag ka na", malambing kong pangumbinsi sa kanya, nasa labas pa kami ng ward and he actually nodded to me and it just made me more happier

"Wait, magpapaalam muna ako kay Jeff at ni mom", i said to him and binuksan ko na ang pintuan na nakita ko silang dalawa na magkausap

"Jenice, anak saan ka galing?", Their heads turned to me opening the door when Jeff asked me, "Jeff, mom kakain lang kami ni Pedro sa labas", i asked permission to them as i smile excitedly, the environment is getting better now that i can feel his presence


"Honey, nakapagdesisyun na kami ng papa mo, our wedding will be next month, September 19", she announces their wedding date as I felt positive emotions while Pedro is listening to our conversation


"That's good to hear mom, I can't wait for your wedding soon, aalis muna kami mom, goodbye", i expressed my reactions on their wedding plan and I'm getting more excited about it

"Bye honey"


"Mag-iingat ka anak"



Mom and Jeff greeting their farewell to me respectively as i closed the door and the date is ready to happen! We're ready to go!

"Kailan nga ulit yung kasal nila tito Jeff?", Pedro asked habang naglalakad na kami papunta sa labas ng hospital, walking each step getting more exciting as we explored outside the world as a couple


"Their wedding will be on September 19, next month", i replied to him and he was stunned because of my answer, bakit? May special ba sa kanya ang september 19? I don't know, instead of thinking about it, tahimik lang siya kahit nasurprise siya in an unexpected way


Pangarap ng SimbahanWhere stories live. Discover now