Pangarap ng Simbahan

Chapter 41

Jenice Claire's POV

Pagkatapos naming mag-outing at magstay sa beach resort ng halos tatlong araw ay bumalik na ang lahat sa normal, asikaso si mom sa kanyang business, si Jeff balik trabaho din, lalo na si manong driver at yaya.

Si Pedro ay nagtatrabaho na ulit sa karinderya kagaya ng nanay niya

Nakapagbonding na din kami more often with the girls Jade and Fretche, and all that I’ve been waiting for is Christmas Day, kahit bago pa lang kami ni Pedro sa relationship ay parang advance na ang mga magulang namin, kinakausap at kinikilala na nila ang isa’t-isa, may mga times na iimbitahan nila mom and Jeff si Pedro na kumain sa bahay at dito nalang maghapunan

There are also times na ako naman ang pupunta sa bahay nila kagaya nang gagawin ko ngayon, pupunta ako sa kanila mamaya para doon mag dinner

I’ll walk myself all the way sa bahay nila since malapit lang yon and nakahingi narin ako ng permission sa kanila

Nagpaalam narin ako kay mom and Jeff, this is gonna be fun!

“I’m on the way” I texted Pedro on my phone

I was just wearing a white t shirt and jeans, just an ordinary girl for tonight’s ganap

Palubog na ang araw and it was about 6 in the evening when I left the house. Hindi ko na problema kung gumagabi at dumidilim na dahil may mga solar street lights naman sa daan and heck for sure, hindi na ako mahoholdap ng mga tulisan dahil nahuli na sila eh, I’m just walking and alam ko kung nasaan sila

I’ll never forget it since he saw me in the middle of the rain, it was one of my first time that I won’t forget.

I casually walked on the sidewalks of the road seeing so many vehicles that are busy moving from one place to another, it’s night time at nag-uwian na ang mga tao ss kanilang mga pamilya para maghapunan at magpahinga tapos the next day ulit aalis na naman sa kanilang mga tahanan para magtrabaho.

It’s a never ending cycle in life and I fear of it, yung parang ordinaryong tao, I know na magiging ganyan ako in the future, may schedule, busy sa work and priority na ang pamilya, but maybe for now hindi muna

I still need to grow more mature and finish my studies, get a decent job, enjoy my teenage life and that’s it!
I almost finished walking dahil nakikita ko na ang bahay nila, I felt glad dahil malapit na ako and nandito na nga

Nasa pintuan na ako ng bahay nila and knocked the door three times, I can tell na gabi na talaga dahil madilim na ang kalangitan

Parang absent na naman ang celestial friend ko na si moon, I looked at the sky and it was plain dark, after a few seconds of waiting ay bumukas na ang pintuan at sumalubong sa akin si Pedro na masayang makita ako

“Hi good evening” I greeted him as he smiles quickly

“Jenice, nandito ka na, hali ka pasok” he signals himself so I can get inside the house at sinirado na ang pinto

“Ma, nandito na si Jenice” he shouted calmly habang nakaupo na ako sa sala nila

Lumabas si nanay mula sa kusina at nagkita kami, “Good evening po nanay” pagbati ko sa kanya at tumayo na para magmano sa kanya

“Magandang gabi rin sa iyo hija, maghintay ka lang ha, kakasimula ko lang magluto”, she informed me and I nodded my head as I agree to her

“Opo nanay, I can wait”, sabi ko sa kanya and it suddenly reminds me of Air Supply’s “I can wait forever”, it was a heartfelt song that would move me to tears