REAL IDENTITY (Mafia Series 4) (Completed✓)

CHAPTER 37

NAMUMUGTO ang mga mata na pumasok ako nang mansion habang naglalakad papunta sa living room upang makaupo, ramdam ko namang nakasunod sa'kin si Kuya Damein na ipinagsawalang bahala ko. Sumisikip na naman dibdib ko dahil sa nangyari kanina.

It's 6pm already and I am thankful na wala si Lola dito sa baba, sigurado akong nasa kwarto na naman 'yon nanunuod ng TV. Hindi pwedeng makita niya akong parang pinagbagsakan ng langit at empyerno baka mamaya mag-alala pa siya sa'kin.

“Dianna,” -nauubusang pasensyang tawag sa'kin ni Kuya. “Why the hell are you still crying?”

“I am not in a mood to talk, Kuya.”

Umupo siya sa tabi ko. “May ginawa ba ako?”

Hindi ako umimik.

“Hindi ko naman tinuluyan si Carson ah.” -'di maitsurang dugtong niyang sabi. “Pasalamat pa nga yung lintek na 'yon dinala ko siya sa ospital. Bakit ka ba galit? Dahil ano? Binuhay ko siya?”

Agad akong sumimangot. “Hindi naman kasi 'yon madadala sa ospital kung hindi mo binaril.”

“Bloody hell,” -he impatiently closed his eyes. “What Carson did is something that I can't fúcking tolerate, Dianna. Ginawa ko 'yon dahil traydor siya. I didn't shoot him because I was bored. I didn't punch him for no reason. I didn't aim that damn gun for nothing. I shot him because he deserved it. Even if he told us it was for his sister, that's still not enough. Have you forgotten that he almost risked your life? He even let you drive, kahit hindi ka pa naman masyadong marunong. What if something bad happened to you?”

Naiinis na tumingin siya sa mga mata ko.

“I fúcking did it for you. I did it because I love you. I did it because I was so worried. And hell, I don't regret shooting that guy,” -his voice slurred. “Kung iniisip mo na mali yung ginawa ko sa lalakeng 'yon then okay, maybe I should shoot myself para pantay kami.”

“Kuya, hindi ko naman sinabing barilin mo rin sarili mo.”

“Then why are you so mad at me?”

“Hindi ako galit sa'yo, okay? Naiinis lang.”

Agad na sumama ang mukha nito.

“Oh, really? Hindi ka galit pero naiinis ka? God, Dianna.” -napahilamos siya sa mukha niya. “Maybe I should take my shower. Masisiraan na ata ako nang bait.”

Umakyat siya sa taas at hindi na ako pinansin. Naiwan niya pa yung phone niya. Tss, as if naman hindi siya nagsisi sa ginawa niya. Bubuhayin niya kaya 'yon kung hindi? Sometimes, I really don't understand him. Kapag nakita niyang hindi maganda sa paningin niya ang ginagawa ng kung sino basta-basta na lang niyang pinapatay.

Pero yung kanina, I have never seen him so mad before. Akala ko talaga tinuluyan na niya si Carson, yung tatlong putok ng baril na narinig ko sa kotse niya pala ibinuntong.

Nakahinga naman ako nang maluwag dahil kahit papano may awa siya sa pinsan ni Barret. Medyo naiinis lang talaga ako kasi pinurohan niya yung tao. Sa sobrang putla ni Carson mukha na siyang mamamatay, ito namang si Barret mukhang walang pakialam, he didn't even say anything when Kuya pointed that freaking gun at his cousin.

How can he acted so cool when in fact galit na galit si Kuya, para bang wala lang sa kanya na may pinapatay sila o may papatayin. Maybe I should talk to Barret, tatanungin ko lang kung may problema ba sila sa mundo.

Tinatamad na napatingin ako sa taas, should I talk to my brother?

MAKALIPAS ANG sampung minuto na pag-iisip ay umakyat na ako sa taas at hinanap ang kwarto ng kapatid ko para makausap siya. Huminga muna ako nang bahagya at dahan-dahang kumatok sa pinto nito.