REAL IDENTITY (Mafia Series 4) (Completed✓)

CHAPTER 23

IT'S BEEN three days since I left Wan. I still remember how I hurriedly ran right after I heard those words from him. That night was insane, but thank god I was able to leave. He tried to stop me, but I didn't let him compel me again. Kahit wala akong suot na underwear, umalis pa rin ako sa mansion niya. Nakakahiya ang gabing iyon, pero I managed to leave. He gave me a lot of red marks on my neck na ipinagpapasalamat ko dahil hindi nakita nina Barret at Skyler.

He begged. He chased. But I know I shouldn't fall. He's obviously manipulating me. Hindi ko nga alam kung paano ko siya hinayaan na halikan at hubaran ako nung gabing 'yon. Minamanipula niya ako gamit ang mga matatalinghaga niyang salita para mahulog ako sa patibong niya.

Naaawa ako sa kanya but I know I should distance myself away from him. I begged him to stop following me na ikinahinga ko naman ng maluwag kasi nakinig siya sa'kin. I even gave him a hug when I left. I even told him na babalik ako, kahit ang totoo, hindi ako sigurado. Nagtaka ako kung bakit hindi niya ako sinundan. Wan is obviously giving me mixed signals. Nakakalito, pero mukhang iyon ang totoo.

Hanggang ngayon iniisip ko pa rin ang tatlong katagang binitawan niya. Hindi ako makapaniwala. I mean, sino ba namang maniniwala na mahal niya ako. Gusto ko mang alisin sa utak ko ang sinabi niya, napakalabo na.

Nandito ako ngayon sa kotse kasama si Barret. Papunta kami sa SIS kasi papasok ako, si Lola kasi panay ang tanong kung bakit palagi akong absent. Nasa condo kami ngayon nakatira, sa unit mismo nitong Butler ni Kuya. Medyo nakakakaba pero alam kong mairaraos ko.

Alam narin ng Lola ko na isa akong prinsesa. And you know what's the funniest thing I've heard? It was Ate September who told her about my identity. I actually wanted to hide everything from her, ang kaso may nakapagsabi na pala sa kanya. Hindi ko alam kung bakit hinahanap ako ni Ate September, hindi ko alam kung paano niya nalaman. But whatever the reasons are, gusto ko siyang makausap.

Hindi ko alam kung nasaan ngayon si Ate. I am worried sick about her too. Barret told me he knows Ate Sep, so I asked him kung alam niya kung nasaan siya, and as usual, tanging 'No' lang ang natatanggap ko.

I sighed heavily. Maybe, ipapahanap ko sya kapag gumising na si Kuya.

“Sua altezza era così preoccopato per te.” (His highness was so worried about you.) -usal sa'kin ni Barret habang nagmamaneho, he's speaking an Italian language. “Ha aspettato troppo a lungo. Troppo tempo per trovarto.” (He waited for too long. Too much time to find you.)

“Mi manca mio fratello.” (I miss my brother.)

“He miss you so much too,” -napangiti ako sa sinabi niya. “It brings me great joy to behold your presence, Your Highness. Although it may sound sentimental, I was nearly moved to tears upon laying eyes upon you.”

Naiiyak na tumingin ako sa kanya.

“Grazie, Barret. Thank you for protecting me.”

“It is my solemn duty, Your Highness.” -sagot niya habang ang mga mata ay nakatingin sa daan. “There is but one directive His Majesty imparted upon me upon sighting you.”

Hinintay kong magsalita ulit siya. “Devo proteggerti, non importa cosa.” (I need to protect you, no matter what.)

Napaiwas ako nang tingin. Kuya Damein. Sa lahat ng mga kapatid ko, ang unang Prinsipe ang hindi ko aakalaing hahanapin ako. I know my brother as a very impious and ruthless man. Siya ang tipo na kung ano ang gusto, dapat nasusunod.

Kapag sinabi niyang makukulong k, wala kang ibang gagawin kundi ang sumunod sa kanya. Me and my other siblings are afraid of him, pati si Kuya Daniel, takot din sa kanya. Ganun kalakas ang kapangyarihang hawak niya para katakutan siya ng lahat.