Tuğkan-Seni çok özlüyorum
20 Mayıs 2023
Büyük bir okyanusun ortasındaydım.Kocaman bir geminin içinde sürükleniyordum.Neler olduğunu anlamak için etrafıma baktım.Güvertede olmalıyım.Etrafıma bakınırken bi süliet önümden geçti.Etrafımda dönmeye başladı.O kadar hızlı davranıyordu ki ne yaptığını bile anlayamıyordum.Kulağıma fısıltılar geldi.
"Ahu,ben seni çok aradım."
"Sen kimsin?"Sesim korktuğum için çok gür ama bi o kadarda titrek çıktı.
"Ben senin ormanınım!"Bunu Doruk sayıklamıştı.Ne anlama geldiğini bile bilmiyorum.Ne ormanı ne araması?Ben şuan niye bir okyanustayım?Nefes alış verişlerim hızlandı.Kalbim hızlı hızlı atmaya başladı.
"Sen kayboldun Ahu!"diye bağırdı süliet.
✧･ﾟ: *✧･ﾟ:*
"Canım oğlum!"
"Abim!"
Gelen sesler üzerine sıçrayak uykumdan uyandım.Gözlerimi açtığım an iki çift yeşil göz beni karşılamıştı ta ki iki kadın üzerine atlayana kadar.
"Evladım çok korktum neden tehlikeli işlere karışıyorsun?Nereni acıttılar?Kim yaptı sana bunu?"arka arkaya sorular sorarken diğer kız devam etti.
"Abi sen bu yaşımda beni kalp hastası mı yapmak istiyosun?Ne kadar korktum haberin var mı?"İkiside üzerine gerçek anlamda atlamıştı ve konuştukları için onun inlemelerini duymuyorlardı.Sustukları anda duydukları acı dolu inlemeyle kendilerini geri çektiler."Anne bi durun yeni uyandım!"Bunu söylerken küçük bir çocuk gibi söylenmişti.
"Görende okula gitmek için uyandırdılar sanıcak."Kendimi tutamayarak gülümsemiştim.
"Elim çok ağrımış."dedi ve elini öpüp gülümsedi.Şuan fark ediyorum.Tüm gece sol elinin üzerinde uyumuştum.
"Çok özür dilerim!"
İki kadınında bakışları bana çevrilmişti.
"Evladım sen kimsin?"
"Şey ya ben şeyim.."Ben neydim? Hiçbir şeyi değilim tanımıyorum bile...Nasıl söylemeliyim bilemedim bi anlığına.Doruk derin bi nefes aldı.
"Anne o Ahu."
"Efendim?"Gözleri fal taşı gibi açıldı.
"Merhaba,tanışıyor muyuz?"Ben konuştuktan sonra daha da şaşırdı.Gözlerini kırptı, yeniden açtı ve defalarca kez tekrarladı.
"Ahududu mu?"dedi inanamaz gibi.
"Evet anne,o Ahu."
"Kusura bakmayın da ölüp dirildimde benim haberim mi yok?Neden bu kadar şaşırdınız?"diyip güldüm."Tanışmıyoruz, beni birine mi benzettiniz?"Yutkunup yanıma geldi.Yanağımı okşadı.Bana sıkıca sarıldı.Donakalmıştım.
Tanımadığım kişilerle ellerimin yanlışlıkla çarpmasından bile rahatsız olurdum ama şuan garip bi sıcaklık hissetmiştim.Fakat şaşkınlıktan ellerim yatağın üzerinde kalmıştı.Gözlerim Doruk'a kaydı.Gözleri bir tuhaftı.Çenesini sıkıyor,eliyle dudağını yoluyordu.Boynumda bi ıslaklık hissettim.Ağlıyordu.
"Aynı annene benzemişsin." dedi ve sustu.Dudaklarının titremesini ve gözyaşlarını hissediyordum.Dayanamayarak kollarımı ona doladım.Annem ağlıyormuş gibi hissettim.Haline üzüldüm.
"Anne kafasını karıştırıyorsun."dedi ve elleriyle bizi ayırmaya çalıştı.
"Yapma.İçini döksün." dediğim de bana karşı çıkmayarak kafasını onaylama anlamında salladı.Annesi ise dakikalarca iç çeke çeke ağladı.
Kırklarında olduğunu tahmin ettiğim bu güzel kadın küçük bir çocuğa dönmüştü."Annene benzemişsin."Bunu demesi ne ifade edıyordu?Annemi tanıyordu.Beni tanıyordu."Kafasını karıştırıyorsun."demişti Doruk.Evet kafam çok karışmıştı.Sanki bi ikizim varmış ve onların çok yakınıymış gibiydi.Benim hafızamda onlara dâir hiçbir şey yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBOLAN KÜL
Short Story"Ahu ben seni seviyorum." dedin ve gözlerini kapadın.Kıkırdadım. "Ben de seni çok seviyorum Doruk." dediğimde ofladın.Yüzün öylesine garipti ki neden bunu yaptığını anlayamadım. "Beyza'ya ya da bi başkasına karşı beslediğim bir sevgi gibi değil bu."
