Kalben-Yara
21 Mayıs 2023
"Hala uyanmadı mı?"
"Yok,15 saat oldu."
"Zamanında anlatmalıydım kafası karıştı.."
"Kendini suçlama Zeynep abla sen sadece onun iyiliğini düşündün."Sesler üzerine uykumdan uyandım.Gözlerimi yavaşça açtım ama açar açmaz yeniden kapadım.Güneş doğrudan bana geliyordu.
"Perdeyi kapatır mısınız?" dedim oflayarak.Doruk sakince cevap verdi.
"Ahu bir dakika birşey konuşuyoruz."diyip anneme birşeyler anlatmaya devam etti.
"Tüm gece sayıkladı ne dediğini tam anlamad-"Sanırım uyandığımı yeni farkediyordu."Ahu!" dedi ve üzerime atladı.Sonra gözlerimi açamadığımı fark etmiş olacakki kalkıp perdeyi kapadı.
"Teşekkür ederim."Sonunda gözlerimi açabilmiştim.Karşıma ilk yeşilin en güzel tonu olan bir çift göz çıktı.Gözleri parıldıyordu.Kocaman gülümsüyordu.Bakışlarım diğer yanıma döndü.Annemin üzerinde acilen evden çıktığını belli edecek kıyafetler vardı.Anlaşılan yine insanları boşu boşuna korkutmuştum."Anneciğim nasılsın?Biraz daha sakinleştirici yaptıralım mı?"Sema abla göz devirerek cevap verdi.
"Zeynep saçmalama çocuk yeni uyandı bi nefes alsın!"
"Sema benim aklım yerinde mi sence?"
"Anne sussana!" dedi Doruk'un kardeşi.
"Aman hemen beni susturun zaten.."dedi tripli bi ses tonuyla.Bu çocuksu hallerine gülümsemeden edemedim.Gülümsemem sinir bozukluğunun etkisiyle büyük bir kahkahaya dönmüştü.Karşımda deli olduğumu düşünürcesine bakan üç kişi vardı.Şaşkınlıkla susup bana bakıyorlardı.Anlamış olacaklar ki onlarda gülmeye başladı.Doruk elimi tutup gülmüştü.Odaya biri girse "Ne yaşıyor bu deliler?" diyip arkasına bile bakmadan koşmaya başlardı.Kahkaham yerini gülümsemeye bıraktı.
"İyiyim merak etmeyin." dediğimde rahat bi nefes almışlardı.Yeni yeni yaşananları idrak etmeye başlıyordum.Aniden sesimi yükselttim.
"Doruk!Ne işin var senin burda?Ameliyattan yeni çıktın!"
"Ne yapsaydım sen o haldeyken?"Normal konuşması bile gözüme çok tatlı geliyordu.
"Dinlenmen gerek.Çabuk yat çabuk!"
"Yanına mı?"Afallamış bi şekilde yüzüne baktım.Espri falan değildi.Çok normal söylemişti.Sema abla söze girdi.
"Zeynep ben çok acıktım,açlıktan bayılacağım birazdan.Hadi gel biz kantine gidip birşeyler yiyelim." dedi ama sürekli her kelimeye vurgu yapıyor ve kaş göz yapıyordu.Flash TV oyuncularıyla yarışacak oyunculuğuyla topu anneme attı.Annem küçük bi "hııı" dedi ve devam etti.
"Ay ay ay benimde içim yanmış Sema gel biz aşağı inelim."Kol kola girip odadan çıktılar.Doruk sakince nefes alıp verdi.
"Beyza abicim sende bi gitsene kantine bak bakalım ben orda mıyım?"Beyza gülümseyip koşa koşa odadan çıktı."Güzelim maalesef ben bu kadar minik değilim.Kayar mısın?" Oturduğu minik alanı işaret etmişti.
"Ciddi misin?"Doruk "Ne var ki bunda?"dercesine yüzüme bakıyordu.
"Ahu hadi özledim zaten!"Özledim.Yüzüme o kadar tatlı bir ifadeyle bakıyordu ki uzatmak istemedim."Bu seferlik hiç sorgulamayacağım ama sonra konuşacağız." dedim işaret parmağımı ona dorultarak.Doruk gülümseyerek parmağımı tutup indirdi.
"Tamam öyle olsun."
Bedenimi yatağın en köşesine kadar kaydırdım.Ayakkabısını çıkarıp yanıma uzandı."Başını göğsüme koymak ister misin?"
"Olmaz canın acır."dedim ve çıkladım.
"Benim canımı acıtmazsın Ahu.Hadi." dedi ve göğsünü işaret etti.Çok çok çok tatlıydı.Saçlarımı bi elimle kavrayıp başımı göğsüne koydum.O da bi kolunu kendi başının altına koymuştu.Uykum yoktu ve merak ettiğim şeyler vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBOLAN KÜL
Short Story"Ahu ben seni seviyorum." dedin ve gözlerini kapadın.Kıkırdadım. "Ben de seni çok seviyorum Doruk." dediğimde ofladın.Yüzün öylesine garipti ki neden bunu yaptığını anlayamadım. "Beyza'ya ya da bi başkasına karşı beslediğim bir sevgi gibi değil bu."