Rota-İyi uykular peder
28 Mayıs 2023
"Doruk,sen iyi misin?"dediğimde Doruk'un bakışları bana çevrildi.
"İyiyim bir sorun yok."Zoraki gülümsemesi yalanını açığa çıkarmıştı.
"Doruk neyin var?"Gözlerini ezbere biliyordum.Sevinci,hüzünü,öfkesini,şaşkınlığını,pişmanlığını her anını anlayabiliyordum.Gözlerinde hüzün vardı.
"Ahu ben baba diyebileceğim bi insan istiyorum.Ama o gitti,beni istemedi." Bana bunları söylerken stres olduğunda yaptığı şeyi yapıyordu.Parmaklarını sıkmak onu stresten kurtaracakmış gibi sert davranıyordu.
Ellerimi yavaşça onun ellerine uzattım ve iki elinide birbirinden ayırdım.Gözleri yeniden bana döndü.Gözlerime uzun süre bakamıyor bakışlarını yeniden başka bi yere çeviriyordu.
"Senin böyle birine ihtiyacın yok.Senin annende babanda Sema teyze.Beyza'nın ise hem abisi hem de babasısın."Sıkıntıyla nefes alıp verdi.
"Bazen canım çok sıkkın oluyor ve Beyza'yı tersleyebiliyorum.O kadar canımı sıkıyor ki bu kendimle kavga edesim geliyor.Onu ne olursa olsun koru, mutlu et diyorum ama bazen bunu beceremiyorum.Benden nefret ediyordur."
"Hayır hayır.Sen hayatımda gördüğüm en iyi abisin.Beyza eminimki senin gibi bi abisi olduğu için şükrediyordur.Hem merak etme onun canını sıksan hemen bana anlatıyor,bende senin cezanı kesiyorum!"dedim ve yanaklarını sıktım.
"Tamam sıkma canım acıyor!"desede gülümsemeleri yankılanıyordu.
✧･ﾟ: *✧･ﾟ:*
Rüyalarım sürekli geçmişte yaşanan anılardan oluyordu.Nihan'a gelişimin üzerinden beş gün geçmişti ve her gece defalarca kez uyanıyor,defalarca kez farklı bi anıyı görüyordum.
Geldiğimden beri aksatmadan işe gitmeye devam ediyordum.Doruk'ta aksatmadan her gece on civarı geliyor,ben işten çıktığımda ise ben eve girene kadar beni takip ediyordu.
Farketmediğimi düşünüyordu ve sürekli arkama döndüğümde bi yere saklanıyordu.Arabaların camlarından yansımasını görüyordum fakat o bunu hiç farketmemişti.
Bazen hem Doruk'a hemde anneme haksızlık ettiğimi düşünüyordum.Onlar benim iyiliğim için bana söylememişti ama ben sürekli daha kötü hissetmiştim.Onlara kızdığım bi diğer şey ise ne yaşadığımı asla anlayamayacak olmalarıydı.Birşeyi yaşadın ama bunu bilmiyorsun.Kolay birşey değildi.Sürekli kendime yabancı hissetmiştim ve onlar buna göz yummuştu.
Gerçekleri bi anda öğrenmek bana biraz koymuştu.Belki de yaşananlar bana ağır gelmişti ve ben suçlayacak insan arıyordum.Bilemiyorum,kafamın karışıklığı hiç bir zaman bitmiyor.
Bunları düşünürken bile cafeye hızlıca gelebilmiştim.Kendi kendime bi şeyler düşünmek zamanı su gibi geçiriyordu.Yine de zamanında gelmeyi başarmıştım.
Hızlıca önlüğümü giyip bir kaç işimi hallettim.İçeriye dönüp pastanede oyalandım.İçeriye dönecekken Erdem'in bakışlarını üzerimde hissettim.
"İyi misin?Canın yanıyor mu?"dediğinde bakışları yanığın üzerine kaydı.Dört gün önce yaşanan ikinci derece yanığım Beyza'nın verdiği krem sayesinde daha iyi bi hale gelmişti.
"Krem sürüyorum,daha iyi."
"Güzel."Bakışları etrafta geziniyordu ve bacağıyla ritim tutuyordu.
"Güzel." diyip içeriye doğru yürümeye yeltendiğimde yeniden konuşmaya başladı.
"Müsaitsen salı günü buluşabilir miyiz?"
"Ne için?"
"Kız kardeşim bu aralar biraz üzgün.Ben de mutlu etmek için ona bi hediye vermek istiyorum.Ne sever bilmiyorum,bana yardımcı olabilir misin?"
"Kız kardeşin olduğunu bilmiyordum."dediğimde gülümseyip cevapladı.
"Konusu açılmamış."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBOLAN KÜL
Short Story"Ahu ben seni seviyorum." dedin ve gözlerini kapadın.Kıkırdadım. "Ben de seni çok seviyorum Doruk." dediğimde ofladın.Yüzün öylesine garipti ki neden bunu yaptığını anlayamadım. "Beyza'ya ya da bi başkasına karşı beslediğim bir sevgi gibi değil bu."
