Emir Can İğrek-Müzik Kutusu
28 Eylül 2017
"Evet gençler bugün zaten sizinle çok konuştuk dersin on beş dakikası gitti çoktan.Ödevlerde yapamadığınız birşey varsa onları çözelim.Konu işlemeyeceğim."Herkes ders kitaplarını açtığı sırada kapı üç kez arka arkaya çalındı.
"Gel!"Hoca gür sesiyle seslendiğinde kapı yavaşça açıldı.İçeriye uzun kahve saçlı,açık tenli,kahve gözlü,güzel burnu olan bir kız girdi.
"Geç kaldığım için özür dilerim hocam.Gelebilir miyim?"
"Geç bakalım.Şanslısın bugün yoklamayı hala almadım."Kız sadece başını salladı.Sınıfta ilk günü olduğu belliydi.Bir kaç boş yer vardı fakat kimse çantasını boş yerden almaya tenezzül etmemişti.Kız öylece tahtanın önünde kalakalmış,etrafına bakıyordu.Yanımdaki çantayı alıp ona gülümsedim.Anlayıp gülümsedi.Yanıma gelip oturdu.
Dudaklarını "Teşekkür ederim" anlamına gelecek şekilde oynattı.Bende gülümseyip işlediğimiz yeri işaret ettim.O da bizim gibi kitabı açtı.Hocanın bakışları kızı buldu.
"Sen yeni mi geldin evladım?" dedi.
"Evet hocam yeni naklimi aldırdım." dediğinde hoca anladığını belirten bir şekilde kafasını salladı.
"Hem sınıf öğretmenin hemde matematik öğretmeninim.Adımda Melike.Senin adın ne?"
"Adım Nihan."
"Güzel bir isim,tanıştığıma memnun oldum.Umarım güzel senelerimiz olur kuzum." diyen hocamıza gülümsemişti.
"Bende memnun oldum hocam,umarım." diyip kitaba yeniden odaklanmıştı.✧・゚: *✧・゚:*
5 Haziran 2023
Çalan alarmımı kapatıp yatakta klasik esneme haraketlerimi yaptım.Deliler gibi esnemek beni çok rahatlatıyordu.Her sabah uyanır uyanmaz yapıp kendime geliyordum.Bu aralar her sabah dokuzda uyanmayı kendime huy edinmiştim.Ne eksik ne fazla gece on ikide yatıyor dokuzda kalkıyordum.Haftada dört gün sahile yürüyüşe gidiyor,üç gün ise evde egzersiz yapıyordum.Sağlıklı bir insan olmaya çalışıyordum.
Telefonumu elime alıp mesaj gelmiş mi diye baktım.O sırada bugünün tarihini farkettim.5 Haziran 2023.Bugün bizim lisedekilerle buluşma günümüzdü!Bazı nedenlerden dolayı iki kez ertelenmişti.Fakat bugün kesin olarak buluşuyorduk ve heyecanlanmıştım.Yanlış anlaşılmasın onları göreceğim için değildi bu heyecan.Nihan'la iddiaya girmiştik.Aylin ve Mert adında iki kişi bizim zamanımızda sevgiliydi.O ayrıldıklarını düşünüyordu ben ise hala sevgili olduklarını düşünüyordum.Tatlısına iddiaya girmiştik.
Hatırladığım iddiayla beraber heyecanla Nihan'ı aradım.İlk aramamda açmadı.Yeniden aradım.Açmadı.Üçüncü arayışımda telefonu açtı.
"Merhaba günaydın evet istemiyorum teşekkürler baybay." dedi ve telefonu yüzüme kapattı.Bu saatler onun uyku saatiydi.Tabii ki de gıcıklığına aramaya devam ettim.Beşinci arayışımda yeniden telefonu açtı."Ulan ne var ne?"Bana dediği kibarca "günaydın" anlamına gelen kelimeleri mutlulukla cevapladım.
"Sana da günaydın canım!"
"Saat kaç?"Telefona bakıp saati söyledim.
"Dokuz buçuk olmuş." dememle beraber ağlamakla karışık tiz çığlık sesi duyuldu.Neredeyse kulağımı kanatacaktı."Manyak mısın kızım sen?Niye uyandırıyorsun beni bu saatte?Amacın ne?Bu gencecik yaşımda kardeş katili mi olayım?"Arka arkaya konuştuğunda gıcık ettiğimi belli eden sesi çok hoşuma gitmişti.
"Yaaa kardeşin miyim gerçektennn?"Bu onu sanırım mutlu etmemişti.
"Allah'ım sabır yarabbim.Kızım sen benim başıma bela mısın?Bak ben şimdi uyuyacağım,beni bir daha boşuna ararsan yolarım seni."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBOLAN KÜL
Short Story"Ahu ben seni seviyorum." dedin ve gözlerini kapadın.Kıkırdadım. "Ben de seni çok seviyorum Doruk." dediğimde ofladın.Yüzün öylesine garipti ki neden bunu yaptığını anlayamadım. "Beyza'ya ya da bi başkasına karşı beslediğim bir sevgi gibi değil bu."