8'Yanık

237 187 37
                                    

Kaan Boşnak-Bırakma kendini

23 Mayıs 2023


"Doruk bugün Esin Hoca'nın dersinde sıkıntıdan patlayacaktım!Resmen sıkılalım diye her zamankinden daha yavaş anlattı."
"İyi ki uyumuşum..." dedi Doruk.
"Sen zaten herzaman uyuyorsun.Derslerde yan yana oturuyoruz ama yakında seni özlemeye başlayacağım!" diyip kıkırdadım.

"Bugün kalemim kırıldı biliyor musun?Dersteyken sıkılınca bende kalemimle oynuyordum.Sonra bir anda çat dedi kırıldı.Herkes bana baktı çok utandım." Doruk bana bakıp güldü.
"Çat mı dedi?"
"Hı-hı çat dedi!"

"Doruk biliyor musun bugün sen uyurken yanıma Arda geldi.Yine lekelerimle dalga geçti.Çocukla dokuz yıldır aynı okuldayız ve dokuz yıldır lekelerimle dalga geçiyor.Bu azim derslerine yönelik olsaydı şuan en iyi lisede okuyor olurdu!"

Söylenmeye devam ettiğim sırada Doruk yürümeyi bıraktı ve beni durdurdu.
"Noldu?" Cevap vermeyip önümde eğildi.
Ona bakarken çözüldüğünü farketmediğim bağcıklarımı gördüm.Doruk bağcıklarımı bağlayıp eliyle düzeltirmiş gibi yaptı.Kalkıp yürümeye devam etti.

"Teşekkür ederim."

✧・゚: *✧・゚:*

Görüntüler bi anda silindi ve ıslandığımı hissettim.Gözlerimi açtığımda Nihan elinde sürahi ile başımda dikiliyordu.

"Kızım sen yine niye hırsız gibi evime girdin?İnsan bir geliyorum korkma yazar,bi kalktım odadan horlama sesi geliyor!"

"Nihan saçmalama ben horlamam ki!"

"Evet canım biliyorum kesin horlamazsın...Sanki hiç aynı yatakta yatmadık." dedi ve gözlerini devirdi.
"Of yapma şöyle çok çirkin oluyorsun.Hem bu odada benden başka kim yatıyor?Hırsız gelip odada uyuyacak mı?"
"Doğru aslında."Bu sözüyle dayanamayıp elimi alnıma vurdum.

"Niye beni uyandırdın saat kaç?" diye sorduğumda sağ bileğindeki saatini kontrol etti.
"Saatimiz 11.45'i gösteriyor aşkım çiçeğim."Bizim bu uzun süreli tartışmamız buraya kadardı.
"Sormadın ama sınavım çok çok çok iyi geçti!Kalk kahvaltı etmeye gidelim."
"Nereye gidiyoruz?"
"Zeynep abla bir saat önce bana yazmış kahvaltıya gelin diye."
"Hayır küstüm."dediğimde bakışlarımı yere çevirdim ve kollarımı bağladım.

"Ahu çocuk musun saçmalama niye küstün?" Dalga geçerek söylemişti.
"Sen bilmiyorsun hiçbir şeyi."
"Neyi bilmiyorum?Yoksa sen?" dedi ve şaşırır gibi ağzını elleriyle kapadı.
"Hamile misin?" diye devam etti.
"Evet Nihan hamileyim babasıda sensin."
dedim kızarak.

"Tamam tamam kızma.Hadi gel kahvaltı hazırlayalım.Kahvaltı yaparken anlatırsın."Hızlı adımlarla odadan çıktı ve şarkı söyleyerek dolaptan kahvaltılıkları çıkarmaya başladı.Bende peşinden gidip bize mantarlı omlet yaptım.

"Anlat bakalım niye bebek gibi davranıyorsun?"
"Ya noldu biliyor musun?" dedim ve çayımı yudumladım.
"Koma sebebimi ve ondan önce yaşadıklarımı öğrendim."Nihan bir anda yutkunup öksürmeye başladı.Hızlıca sırtına vurdum.
"Hamile olsan daha az şaşırırdım!" Bunu söylerken ciddi olması beni biraz şoka uğratmıştı.

"Sakinsen devam ediyorum."Kafasını onaylar anlamda salladı.
"Hani şu sana anlattığım çocuk var ya adı Doruk'muş.Doruk dünden önceki gün bizim cafeye geldi ve beni bişeyden kurtardı."
"Neyden?"
"Bi adam beni taciz etti."
"Ne?Vay şereften yoksun,ahlaksız, terbiyesiz,insan dışı varlık!"Küfür etmeden küfür etmeye çalışması biraz komiğime gitti.

"O başka bir konu.Her neyse sonra bıçaklandı ve hastaneye gittik.Hastanede annesinin annemle çocukluk arkadaşı olduğunu öğrendim.Biz aslında dedemden kaçıyormuşuz.Panik atak geçirdim.Uyandığımda Doruk'la konuştum.Meğer biz Doruk ve Doruk'un kardeşi ile çok yakınmışız.Ben dedem yüzünden komaya girmişim."

KAYBOLAN KÜLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin