Adamlar-Doldum
31 Mayıs 2023
"Ya bu evden git ya da sözümü dinle Zeynep!" dedemin sesi git gide yükseldi.
"Sanane bundan?Sen kimsin de seni dinleyeceğim?"
"Bağırma anne,çok kızar.."dedim sanki duyacakmışçasına.
"Babanım ben senin sesinin tınısına dikkat et!"
"Babam olduğun yeni mi aklına geliyor?Bana,anneme,kızıma vuran kişi kimdi?"
"Ben hem severim hem döverim.Kime ne?"Şiddette bi sevgi gösterisi mi?İnsanlar sevdiği kişiye vurur mu?
"Sen cidden artık delirmişsin.Söylesene sen nasıl polis oldun?Senden anca suçlularla çalışman beklenir!Dur bir dakika zaten yapmıştın onuda öyle değil mi?"
"Nasıl konuşuyorsun sen benimle?"
"Geçmişten bahsetme,çok kızar.." dedim bu defa.Ben der demez bir tokat sesi duyuldu.
"Sen aslında hep böyleydin.Alkol falan değiştirmedi.Sen hep kötüydün baba.Biz sadece suçlayacak bir şey aradık.Oda alkol oldu."
"Ne yaptım sanki?Karnın tok,başını sokacak bir de evin var,diplomanda var.Kimin sayesinde?Ben olmadan hiçbir şey başaramazdın."Yüzünde kendisiyle gurur duyan bi gülümseme oluştu.Miğdemi bulandırdı.
"Çok teşekkür ederim babacığım bunlar için.Şimdi al o evi başına çal.Ben daha fazla burda kalmayacağım."Sözünü bitirip odamıza gitti.Bavulunu çıkarıp dolaptaki kıyafetleri içine doldurmaya başladı.Arkasından gülerek dedem odaya gitti.
"Nereye gideceksin Allah aşkına?Seni ve canın kızını terk eden kocacığına mı?O kendi davasını bile çözemeyen enişten Melih'e mi?"
"Cehennemin dibine!"
"Çok kabasın kızım.Hiç yakıştıramıyorum." dedi ve çıkçıkladı.Devam etti.
"Peki Ahu'yu sana vereceğimi düşündüren şey ne?"
Dediği şeyle tüm kaslarım gerildi.Nefesim kesildi.Kalbim hızlandı.
"Ne?"Annem bavulu doldurmayı bıraktı.
"Bu evde kalmazsan annene ve kızına neler yaparım hiç düşündün mü Zeynep?"
"Gerekirse polisle gelirim kızımı alırım!"
"Benim emekli bi emniyet müdürü olduğumu unutuyorsun bazen.Sence sana mı inanırlar bana mı?"
"Doğduğum güne lanet olsun lanet!Neden bana bunu yapıyorsun?Abimi rahat bıraktın.Ben neden bu işkenceyi çekiyorum?"
"Çünkü sen kocaman bi hatasın."
✧･ﾟ: *✧･ﾟ:*
Telefonumun sesine uyandığımda rüyamda yaşanan bi olayı gördüğümü farkettim.Nefes alış verişim hızlandı.Elimle kalbime arka arkaya yumruklar indirdim.Bakışlarım telefonuma kaydığında "Doruk Alp" yazısını görünce yaşadığım panik heyecana dönmüştü.Daha fazla bekletmeden telefonu açtım.
"Efendim Doruk."
"Günaydın Ahu."Gelen cılız sesiyle yatakta doğruldum.
"Sesin kötü geliyor iyi misin?"
"Ben de aslında onun için aramıştım.Bugün müsait misin?"
"İstersen müsait olurum.Neden?"dediğimde güldüğünü duydum.
"Biraz beraber vakit geçirelim istiyorum.Sen de istersen lunaparka gidebiliriz."Bugün izin günümdü.Ben evde yatıp kitap okumayı düşünüyordum.Bu fikir daha cezbedici geldi.İçimden bi ses "Belki de bu fikri cezbedici kılan Doruk'tur" demişti.
"Tamam olur.Saat kaçta?"
"Akşam dokuz gibi gidelim istersen?"
"Peki."
"Görüşürüz ozaman canımın içi!"Beklemediğim bir anda böyle birşey demesi kalbimi hızlandırdı.
"Görüşürüz." dedim ve aramayı kapatıp telefonumu yatağa bıraktım.
Yastığımı alıp onu kendime bastırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBOLAN KÜL
Short Story"Ahu ben seni seviyorum." dedin ve gözlerini kapadın.Kıkırdadım. "Ben de seni çok seviyorum Doruk." dediğimde ofladın.Yüzün öylesine garipti ki neden bunu yaptığını anlayamadım. "Beyza'ya ya da bi başkasına karşı beslediğim bir sevgi gibi değil bu."
