Kaan Boşnak-Seni buldum ya
1 Haziran 2023
"Dedeciğim!Resim ödevime yardım eder misin?Hiç beceremiyorum şu resim çizme işini."Dedem beni görünce hemen elinde yanan şeyi arkasına götürdü.
"Dede neden yanan bişeyi elinde tutuyorsun?"Endişelenerek elini tutup incelediğimde hiç bir yara yoktu.
"Ahududu'm bunun adı sigara.Bunu sakın ama sakın hayatın boyunca kimseden alma tamam mı?Küserim yoksa sana." Cümlesi kafamı karıştırmıştı.
"Sigara ne işe yarıyor dede?"Bıyıklarının altından gülümsedi.
"Yararı yok Ahu'm,çok zararı var."
"Yaa,peki sen neden içiyorsun?"Beni kollarımdan kaldırıp bacağına oturttu.
"Bi kere başladın mı buna,bir daha mümkünatı yok bırakmanın.Senin için su içmek nasılsa,benim için de bu öyle.Söz ver bakalım bana,buna başlamak yasak.Anlaştık mı?"
"Tam anlamadım ama anlaştık dedeciğim!"
"Ver bakalım defterini,ne çizmen gerekiyormuş?"Kollarımı yumuşak bi şekilde sıkarak masaj yapıyordu.
"Öğretmenimiz bir hayvan çizmemizi istedi.Bende kirpi istiyorum."
"Neden kirpi istiyorsun?"
"Annemler senin kirpi gibi olduğunu söylüyor,dikenlerin batarmış.Sana benzediği için kirpileri çok seviyorum."Masaj yapan elleri duraksadı.
"Dikenlerim mi batarmış?"Sesi her zamankinden daha kısık çıkmıştı.
"Evet,yaklaşırsam batarmış.Hiç anlam veremedim."
"Yaklaşırsan dikenin batacağını söylemiş neden yanımdasın?"
"Çünkü sen bana kıyamazsın."Güldü.
"Çünkü ben sana kıyamam."
✧･ﾟ: *✧･ﾟ:*
"Kızım uyan kahvaltıyı hazırladık."Gözlerimi zorlukla açtığımda güneş direkt bana geliyordu.
"Şu aptal perdeyi sürekli açmak zorunda mısınız?"Ellerimle gözlerimi ovalıyordum.
"Evet kızım aynen ondan."Annem konuştuğu esnada içeriden bir ses geldi.
"Zeynep abla sen patatesli börek seviyordun değil mi?"
"Evet canım!"Annem yanıt verip bana gülmüştü.Şuan şaşkınlıkla anneme bakıyordum.
"Doruk değil dimi o başkası?"
"Kapıcıyı çağırdık kızım kahvaltıya." dedi annem gözlerini devirerek.
"Anne şuan morgdan çıkmış gibiyim yeni uyandım farkında mısın?Doruk'un miğdesi bulanacak resmen!"Hızla yerimden kalkıp odamdaki aynaya hızlıca bi göz attım.Dünyada en değişik uyuyan insan ben olabilirdim.Öylesine haraketli uyuyordum ki saçlarım kabarmakta çığır açmış yeni bi katman oluşturmuştu.Yüzümün rengi ise ölüymüşüm gibi soluktu.
"Ben içeri gidiyorum.Masaya gelmek için tam tamına on dakikan var.Göreyim seni aslanım!"Annem hala dalga geçerken hızlıca saçlarımı taradım.Topladığımda insana benzemeye başlamış gibi hissettim,en azından artık korku filminde ki karakterlere benzemiyordum.Odadan yüzümü saklayarak çıktığımda herkes bana günaydın demişti.Bende eğilerek cevaplayıp koşa koşa yüzümü yıkama gitmiştim.Dişlerimi fırçalayıp yüzüme nemlendirici sürdüm.
Masaya doğru ilerleyip oturanları inceledim.Doruk,Sema abla,Beyza ve annem vardı.Ben yokum diye tabakları bomboştu.Bensiz başlamamışlardı. Yüzümde bi gülümseme oluştu.
"Tekrardan günaydın herkese." dediğimde onlarda gülerek cevapladılar.
"İki dakikan daha vardı neden kullanmadın?"Annemin kahkahaları arasından sorduğu soruyla kaşlarımı çattım.
"Neden ihtiyacım var gibi mi?"Annem bu sefer karnını tutarak gülmeye başlayınca sıkkınlıkla nefes verip Doruk'un çaprazına oturdum.
Doruk'un yüzüne baktığımda dudaklarını haraket ettirdi.
"Günaydın aşkım." anlamına gelecek şekilde dudaklarını oynatınca gülümsemeyle karşılık verdim.
"Günaydın canımın içi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBOLAN KÜL
Short Story"Ahu ben seni seviyorum." dedin ve gözlerini kapadın.Kıkırdadım. "Ben de seni çok seviyorum Doruk." dediğimde ofladın.Yüzün öylesine garipti ki neden bunu yaptığını anlayamadım. "Beyza'ya ya da bi başkasına karşı beslediğim bir sevgi gibi değil bu."
