Ufuk Beydemir-Ay tenli kadın
15 Nisan 2010
"Birazda şu çizgiye kadar koşalım." Doruk'un işaret parmağıyla gösterdiği yere baktım.Bir hayli uzaktı.
"Canım çıktı zaten,yeter bu kadar."Erdem nefes nefese olduğundan sadece beni onayladığını belirterek başını salladı.
"Bence artık dinlenelim."Doruk ise pes etmiş bir şekilde kollarını salladı.
"Peki ne yapalım?"
"Bizim yerimize gidelim ama hızlı olalım.Akşam ezanının okunmasına az kaldı."
Akşam ezanı,bizim eve dönüşümüz olduğundan acele etmeliydik.Büyük adımlarla yaklaşık on beş dakika süren yolculuğumuzun ardından istediğimiz yere ulaşmıştık.
Burası buranın en büyük parkının en yüksek bölgesiydi.Genelde buraya çok insan gelmezdi bu yüzden hep burada olurduk.
Kendimizi yem yeşil çimlere bırakıp soluklandık.İçimizden en çok yorulan kişi Erdem'di.Astımı olmasına rağmen hep bize katılır,sürekli koşmak isterdi.Bizde onu reddedemezdik.Astım ilacını çektiğinde bakışlarım ona yöneldi.
"İyisin değil mi?"Başını hafifçe salladığında sessizce bakışlarımı gökyüzüne çevirdim.Nefesinin düzene girdiğini hissedince rahatlamış bir şekilde gökyüzünü izlemeye başladım.
"Ben..."Erdem konuşmaya başladığında bakışlarımı çevirmeden gökyüzünü izlemeye devam ettim.
"Artık mutluyum."Yüzümde gülücük oluşurken Doruk'un hafifçe güldüğünü duydum.
"Teşekkür ederim."
"Ben de artık mutluyum Erdem.Ben de teşekkür ederim." diyip gülümsedim.
"Of yeter bu kadar duygusallık!" diye bağıran Doruk'u duyduğumda ona baktım.
Gülerek Erdem'in üzerine atladığında bağırdım.
"Bensiz olamaz bir kere!"Bende Doruk'un üzerine atladığımda kahkahalarımız her yerden yankılanmaya başladı.
༶•┈┈⛧┈♛
17 Ağustos 2023
Sabah altıda uyanıp bir daha geri uyuyamadığımdan sahilde yürüyüş yapıyordum.Bu aralar uyku problemi yaşadığım için bu normalleşmiş bir rutindi.
Telefonumdaki titreşimi hissettiğimde telefonu çıkarıp ekrana baktım.
"Canımın içi♡"
Yazısını gördüğümde dudaklarım kıvrıldı.Bekletmeden telefonu açtım.
"Günaydııınn aşşşkımm!"Doruk'un enerjik sesiyle beraber benimde enerjim artmıştı.
"Güüünaaydınn aaaşşkımm!"
"Günler sonra duyduğum bu enerji dolu sesi neye borçluyuz?" dediğinde kendi kendime düşündüm.
"Sana."Güldüğünü duyduğumda şımarık modunun açıldığını hissettim.
"Yaa gerçekten miii??"Hislerimin doğru olduğunı hemen kanıtlamıştı.
"Gerçekten!"
"Ben birşey diyeceğim.Ama bunu kesinlikle ben istediğimden değil yani meraklısı değilim tabiki ve yanlış anlama yani."Bu kadar arka arkaya konuşmasından kendisinin meraktan çatladığı birşey olduğu belliydi.
"Tabiii,söyle bakalım."
"Erdem'e sor bakalım.Bugün müsaitse buluşalım,beni tanıştır."
Ona Erdem'in küçüklüğümüzdeki Erdem olduğundan bahsetmemiştim.Hep yan yana olduklarında söylemek istemiştim.
Fakat şimdi bunu demesi tuhafıma kaçmıştı.
"Allah Allah niyeymiş o?"
"Tanışalım işte."
"Pekii ararım onu da birazdan."
"Tamam aşkımm,görüşürüz!"
"Öptüüm!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBOLAN KÜL
Short Story"Ahu ben seni seviyorum." dedin ve gözlerini kapadın.Kıkırdadım. "Ben de seni çok seviyorum Doruk." dediğimde ofladın.Yüzün öylesine garipti ki neden bunu yaptığını anlayamadım. "Beyza'ya ya da bi başkasına karşı beslediğim bir sevgi gibi değil bu."
