Love Me Back, My Fiancé

Chapter 18

5:43PM na kaya medyo dumidilim na ang paligid.

Sa kalagitnaan ng pagda-drive ni André ay may nakita ako habang nagmamasid sa labas ng bintana.

"André, stop the car!"

"Bakit naman?!" He got irritated so fast.

"Basta! Itigil mo muna dito."

"Tss!" Sumunod naman siya. Good boy!

Pag park ni André ay agad akong lumabas sa kotse.

At pinuntahan ang nakita kung batang babae sa gilid ng kalsada na may ibinebenta.

"Hi!" Nakangiti kong pagbati

"Hello po!" She got a cute little smile.

"Ano yang ibinebenta mo?"

"Turon po. Bibili po ba kayo? Masarap po 'to!"

"Sure. Magkano ba yan?"

"Sampung piso po isa." She answered politely

"Sige. Bilhin ko lahat!"

"Talaga po ba?"

Tumango ako

"Labing apat po lahat po ito."

She used her little hands to count. Cutiee

"140 po lahat."

"Okay." Kumuha ako ng isang libo sa bag at ibinigay sa kaniya

"Ay wala po akong pang sukli ma'am eh."

"Okay lang. Sayo na yan lahat! Keep the change!"

"Talaga po?"

"Opo!"

"Maraming salamat po!" I got surprised when she hugged me.

I hugged her back

My heart melted.

"Ito na po ma'am!" Ibinigay niya sa akin ang binili kong turon.

"Salamat. What's your name pala?"

"Trixie po."

"Okay, Trixie. Mag-ingat ka lagi ah. Alis na ako!" I gently touched her hair

"Ikaw din po. Ingat po!"

We both wave our hands to each other. She so cute.

Pumasok na ako sa sasakyang naghihintay sakin.

"Tagal mo naman! Iiwan na sana kita eh!" Reklamo ni André

"Ano bang ginawa mo?" Tss nagtanong pa, alam naman niya e.

"May binili lang sa labas. Ito oh, turon. You want?"

Tiningnan niya ang hawak hawak ko at saka umiling

"No, thank you!"

"Okay. Bahala ka!"

Bago umandar ang kotse ay sinilip ko ulit si Trixie na ngayon ay nagbibilang na ng kaniyang benta.

It's cute, but I felt pain seeing her.

I'm getting emotional

"Why the fck you're crying!"

Yan na nga naiyak na ako.

"Eh kasi naman, dapat sa mga bata nasa paaralan eh, nag-aaral. Dapat sa kanila naglalaro, nag eenjoy. Hindi yung ganyan, nagtatrabo!" Ang giit ko habang tuloy tuloy sa pag-iyak.

"Tss. You're being dramatic."

I boombastic side eyed him. Walang empathy tss.

He got quiet for seconds habang nakatingin sa malayo. A sweet smile appeared in his face.
Sa maganda niyang ngiti ay nahawa ako. I smiled automatically.

I saw pure happiness. Ako ba ang rason?

"Ehem. André, I think we should go na!"

"Oh yeah, sorry! May naalala lang!"

Baka ako ang nasa isip ni André. Hihi enebeee!

Hey Google! play, Fallen by Lola Amour
"What if I told you that I've fallen?"

Pagdating sa bahay ay agad kaming bumaba. At masaya ako sapagkat hindi na nagmamadali sa paglalakad si André. Halos magkasabay na kaming pumasok sa loob.

Patuloy lang ako sa pagkain nung turon. Sa pangatlo kong kain ay nabusog na ako. Inaya ko ulit si André, pero ayaw niya talaga. Hays, napakasarap pa naman nito.

Hindi ko na kaya kumain pa kaya naman iniwan ko na lang yung iba sa dining table. Mamaya ko na lang sila uubusin.

Pumunta na ako sa kwarto dahil sa may gagawin pa akong homework. Sisimulan ko na yun agad para makatulog ng maaga.

Matapos ang halos 1 hour and 20 minutes ay natapos ko na rin yung homework. Napastretch ako

Finally!

At isinara na ang laptop. Iba talaga ang feeling kapag nakatapos ka ng assignment. Makakatulog ka ng mahimbing.

Oops! Nakaramdam ako ng gutom. Kaya makakain ko na ulit yung mga turon.

Umalis na ako sa kwarto ko at bumaba para pumunta sa dining area.

At laking gulat ko ng makita na may iba ng kumakain sa turon ko. 😤

Napatakbo ako palapit kay André na sarap na sarap sa paglamon.

"Huy! Sakin yan ah!"

"Wala namang pangalan mo dito!"

Seriously?!

"Binili ko yan kaya akin yan!"

"Wala akong pake!" Sambit niya habang ngumunguya

"Akala ko ba ayaw mo nyan?"

"Nagutom ako eh."

"Gutom na rin ako kaya tirhan mo ako!" Ako pa talaga ang nanghihingi eh akin naman yan Hays

"Nope!"

"What!?"

"Sa susunod kasi wag mong iwan para hindi makuha ng iba."

"Tss. Whatever!"

Hindi ako papayag.

Hahablot na sana ako ng isang turon sa lamesa nang maunahan niya ako. Kinuha niya lahat.

"Pahingi ako!"

Tumayo si André at itinaas ang supot na may lamang turon. Dahilan para hindi ko ito maabot. Ang tangkad niya. Tumalon talon pa ako pero hindi ko talaga ma reach!

I glared at him. Pero binigyan niya lang ako ng ngiting nang-aasar.

Ayaw mo talaga akong bigyan ah, pwes tanggapin mo to.

Oplan Kiliti!

"What are you doing?!" Tanong niya nang simulan ko nang kilitiin ang tiyan at tagiliran niya gamit ang magkabila kong kamay.

Ito ang naisip kong paraan para maibaba niya ang pagkain ko

Nakuha ko kiliti niya kaya hindi niya mapigilan ang tawa "Fuck! Stop it!"

"Nope!"

Patuloy lang ako sa pagkiliti samantalang siya naman ay humahakbang paatras.

Napatigil lang ako nang parehas kaming nadulas ni André.

Napakabilis ng nangyari kaya gulat na gulat kami pareho nang mapagtantong nakapatong na ako sa kaniya.

Oh my Goodness! Wahhhhhh