Love Me Back, My Fiancé

Chapter 20

Kasama ko ngayon si Eiyan, nag b-breakfast. Mukhang gutom na gutom talaga siya sa byahe. Galing pa daw kasi siya sa Cebu. Anlayoo.

"Umm, kuya na din ba itatawag ko sayo?" I asked

Tumigil muna siya sa pagsubo at tiningnan ako

He chuckled softly

"No, it's fine kahit Eiyan lang. Nakakatanda tawaging kuya. Saka isang taon lang naman pagitan natin eh." Giit niya

"Okay, Eiyan!" I smiled.

So, 23 pa lang pala siya. Akala ko nasa 26 na or older. He looks more matured kasi eh. Siguro dahil sa bigote niya at malaking katawan. Hays, napatingin tuloy ako sa biceps niya.

Hala. Mukhang nahuli niya akong nakatingin doon.

Agad akong napayuko. Nakakahiya naman.

"I regularly visit a gym." He said. Sabi na eh, nahuli talaga.

I cleared my throat and said;
"Ahh kaya pala."

And my jaw dropped nang bigla niyang i flex ang biceps niya. 💪😉

"Wow! Pwede hawakan?" Wait, wtf! Bakit naman sinabi ko yun?

"Sure!" Agad namang sagot niya

"No, no! I'm just kidding hihi!"

"Alam mo Les, kung ako sayo i encourage mo na din si André mag gym." He suggested

"Tss, mukang hindi naman ako susundin nun. At okay naman na si André sakin, the way he is." Giit ko "Na-amaze lang talaga ako sa katawan mo, I like it!"

"Really, thanks!" Tugon ni Eiyan. "Anyway, pano pala naging kayo ni André? I was not informed na may bago na pala siyang girlfriend? Kaya I'm so surprised nang malaman na engaged na siya."

"Umm, actually, ganito talaga ang nangyari...."

Kinuwento ko kay Eiyan ang lahat ng na-missed niya habang wala siya.

"Really?" He's surprised

Tumango ako.

"I didn't know na it was an arranged marriage. Tss, our parents never changed, sila parin talaga ang masusunod sa bahay na 'to."

By looking into his eyes, I saw sadness and disappointment.

"Ikaw Leslie? Did you like that idea?"

"Yes!" I answered in an instant. "André was my crush and marrying him is my dream. Kaya naman sobrang saya ko nang iarranged kami ni André."

"How about him?"

"The opposite." Tipid na sagot ko. "Pero sa tingin ko, unti unti na niya akong nagugustuhan." I whispered

Feeling ko talaga nagkakaroon na ng feelings sakin ang fiancé ko hihi. Sana🤞.

"Really? That's good to hear." Ang sabi niya bago ipagpatuloy ang pagkain niya

Kanina pa ako may gustong itanong sa kaniya. Itanong ko na kaya.

"Umm, Eiyan?"

"Yes?" Tugon niya habang may laman ang bibig

"I have a question. I hope you wouldn't mind."

"Go ahead. Ano yun?"

"Bakit ka pala lumayo sa pamilya mo?"

Curious lang

Eiyan drank the water near him before answering.

"Actually, hindi naman ako ang may gustong umalis. It was my Dad. Pinalayas niya ako."