ölüm arafı

7.Bölüm tedavi

Yekta'nın ağzından.

Lidya gitmişti hemen telefonumdan aren i aradım ve buraya gelmesini söyledim. 25 dakika sonra yanıma gelmişti hemen arabadan indim "nereye gidiyoruz" "eve." aren kafasını salladı ve arabayı eve doğru sürmeye başladı 20 dakika sonra eve varmıştık hemen evime girdim ve odama çıktım yorgundum ama Bi o kadar da Lidya yı özlüyordum.

15 dakika sonra ayağı kalktım onun yanına gidecektim.üstümü giyinmeme gerek yoktu zaten hazırdım  Hızla evden çıktım ve arabaya bindim Bi süre sonra Lidya nın evine gelmiştim hızla kapıyı çaldım. Kapıyı lara açmış'tı "ben Lidya için gelmiştim" kaşlarını çattı "Lidya eve gelmedi" "ne neredeyse 1 saat oldu nasıl gelmedi" lara kafasını salladı hızla arabaya binip telefonumu açtım Lidya nın parmağında ' ki yüzükte takip çihazı vardı. Bulunduğu yer beni şaşkına uğrattı Lidya mezarlıktay' dı.

Hemen arabayı mezarlığa doğru sürdüm.  Gelmiştim hızlıca arabadan indim gördüğüm görüntü kanımı dondurdu Lidya sevdiğim kadın mezarlığa canice bağlanmıştı yüzünde yer yer yaralar vardı bağırıyordu sevdiğim kadın acı çekiyordu.

            ~Lidya'nın ağzından.~

Gözlerimi açtığımda bileklerime Bi sertlik hissettim. Bileklerime baktığımda bağlanmış olduğunu gördüm. Bileklerim bir mezar taşına bağlanmıştı bileklerim annemin mezar taşına bağlanmıştı.

"Vera arma"  beni annemin mezarına bağlamışlardı canice öldürdüğüm annemin mezar taşına. Acı içinde haykırdım lanet olsun neden? Bir kez daha hayır diye haykırdım. Yanımda bir haraketlilik hissettim gelen yektaydı.

"Lidya" hızlıca ellerimi çözdü ve beni kucağına aldı '' Yekta annem" "biliyorum biliyorum" "Yekta neden yapıyor bunu" şhhhh başımı yektanın göğsüne koydum ve huzur bulduğum koku ile uykuya daldım

Uyandığımda odamdaydım Yekta yanımda değil'di tüm gün odamdan çıkmamıştım lara arada Bi gelip beni kontrol ediyordu ama hemen geri çıkıyordu. Hiç bir şey yemek istemiyordum.
Ani bir baş dönmesi ve göz kararması ile hızla yataktan doğruldum. Bu şikayetler uzun zamandır vardı yakında bir doktora görünmeye gidecektim ama şu an da uyumalıydım.

Başımda hisetiğim hareketlilik ile gözlerimi açtım. Dünya yanıma yatmış ve minik eleri ile saçlarımı okşuyordu "annecim" "dünya ne zaman geldin sen buraya" "sen uyurken annecim teyzem hasta olduğunu söyledi bende seni iyileştirmeye geldim uzanıp yanağını öptüm. "nasıl olacak o iş? " dünya uzanıp yanağımı öptü "baaak böyle" "iyileştin dimi annecim"   hemen onun küçük bedenini kendime doğru çektim ve ona sarıldım o da bana sarıldı.

"Evet annecim iğileştim bak hiç bir şeyim kalmadı" dünya gülümsedi "hadi uyu bakalım" dünya bir süre sonra uyumuştu hemen yataktan kalktım. Dolabımdan siyah dar pantolonu'mu ve siyah buluzumu çıkarıp onları giydim hastaneye gidecektim hızla evden çıktım ve arabaya binip hastaneye geldim bana bir sürü test yapmışlardı. şu anda hastanenin içinde bekleme koltuklarında oturmuş doktorun beni çağırmasını bekliyordum ismim okunduğunda içeri girdim ve sandalyelerden birine oturdum "Lidya hanım sonuçlarınız" kafasını salladı "pek iç açıcı değil üzülerek söylüyorum kanser siniz"
Kansersiniz.
Kansersiniz.
Kansersiniz.
Kelime kafamın içinde yankı yapıyordu kanserdim "en kısa zamanda tedaviye başlamamız lazım ileri seviyedesiniz maddi durumunuz iyi ise tedavi için iyi bir doktor bulun." sesim sert ve kararlıydı

"Tedavi olmayacağım"