İstanbul'un işlek caddelerinin birinde küçük, şirin bir kahve dükkanı işleten Mayıs, kendi ekonomik özgürlüğünü kazanmak için mücadele ederken dükkanına kahve almak için gelen Şafak Milas ile yolları hiç beklemediği bir anda tekrar kesişir.
İstanbu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fatma Hümeyra Akbay - Kirli Beyaz Kedi
Sen neler neler çektin ben biliyorum
Dokunsam ağlarsın hissediyorum
Hüzün zamanı geçti onlar eskidendi bitti hepsi geçti
Kirli beyaz kedi yıkan gözyaşımla
Kurtul anılardan, sarıl yarınlara
Kirli beyaz kedi yıkan gözyaşımla
Kurtul anılardan sarıl yarınlara
☂
MAYIS
Zil çalıyordu. Daha doğrusu evde iki aylık bir bebek olduğunu bilmeyen bir densiz kapımı sabahın köründe çalıyordu. Mızmızlanarak doğruldum ve şimdiden ağlamaya başlayan Rüzgâr'ın beşiğine gidip oğlumu kucakladım.
"Biliyorum oğlum. Benim de hâlâ çok uykum var!" diye sitem ettim ama bir yandan merdivenlerden inmeye devam ediyordum. Rüzgâr, meme arama iş güdüsüyle yanağımı emmeye çalışırken bir yandan ona gülüyor, bir yandan da kapımı alacaklı gibi çalmaya devam eden kişiye sövüyordum.
Kapıya ulaştığımda delikten kimin geldiğine baktım. Tabii ki de o gelecekti. Başka kimin gelmesini bekliyordum ki!
"Gü-nay-dın!" Her heceyi bastıra bastıra ve büyük bir sevinçle dile getiren canım arkadaşım canımın ciğeri Yağmur kapımda sabahın yedisinde belirmişti.
"Tek bir günüm vardı." dedim onu görür görmez. "Tatil olarak değerlendirebileceğim tek bir gün vardı Canımın Ciğeri." Boştaki elimi belime yerleştirdim. "Ve sen o günü sabahın yedisinde kapıma dayanarak öldürdün!" dediğimde karşımda sırıtmaya devam ediyordu. "Sadece soruyorum. Sabahın yedisinde kapımda olmak zorunda mıydın?" diye sızlandım.
Yağmur kıkırdadı. "Ömer Abi beni altıda almak için beşte buradan yola çıktı. O hiç erken uyandığı için sitem ediyor mu?" Arkasına döndü ve arabanın önünde bekleyen Ömer Abi'ye el salladı. "Beni hâlâ seviyorsun değil mi Ömer Abi?" diye sorduğunda Ömer Abi güldü.
"Sizi sevmemek mümkün mü?" dedi gülerek. Sinirli olsam da beni de güldürdü.
"Bak gördün mü? Bugün tek huysuz sensin. Hem sanki beni istemeye gelecekler? Ben sadece canım arkadaşımın akşamı rahatça atlatabilmesi için çabalıyorum ama sen hâlâ canının ciğerini dışarıda tutuyorsun." dedi. Havalar artık soğumaya başladığı için hak verdim.
"Gir içeri başımın belası." dedim hafif sitem hafif neşeyle. Yağmur, Rüzgâr'ı koynumdan alıp içeri girerken ben de kapıda nöbet tutan Baran'a el salladım. Başını eğerek selam verdi.
