Geçmişin Kara Yüzü (Soylular 1)

2×4.B

Medya: Daphe

••|Sorgu|••

Endişeli bir ses kolumu dürtüyordu. Gözlerimi biraz araladım, bu Hailey idi. Ona hâlsizce baktım."Huh?" diyebildim sadece. Bomboş ve yorgun gözlerle ona baktım. Sonra biraz daha kendime geldiğimde yatakta yattığımı fark ettim.

"Daphe, iyi misin?" dedi Hailey endişeli bir sesle.

"Evet, iyiyim. Ne oldu bana?" dedim sırtımı dik konuma getirmeye çalışarak.

"Geldiğimde yerde baygın yatıyordun, asıl sana sormalı. Neden bayıldın, buna sebep olan şey ne?" dedi hesap soran sesiyle beraber.

"Şey..." Bir bahane uydurmaya çalışıyordum çünkü kolye konusunu şimdi açarsam iyice irdeleyecekti ve oradaki kişiye ne tepki verecekti, bilmiyordum. Şu anlık bunu söylemek istemiyordum, zaten yeterince sorun vardı. "Başımıza çok kötü olaylar gelmeye başladı, ben kaldıramadım. Bu da yorgun düşmemi sağladı sanırım ve bu yüzden de bayılmış olabilirim."dedim kısık sesle.

"Haklısın. Kimi kötü etkilemedi ki?" dedi Hailey düşünceli sesle.

"Cinayet hakkında bir bilgin var mı?" diye sordum. Hailey bana baktı.

"Hayır," dedi sıkıntılı bir iç çekişle. "Bu gece bir parti varmış."dedi konuyu değiştirmeye çalışarak. "Eğer kendini iyi hissediyorsan sende gelebilirsin." dedi partiye gelmem için istekli bir sesle. Aslında gidebilirdim çünkü o kadar kötü değildim, hatta baya iyiydim şu an. Belki de parti sözcüğünü duyduktan sonra iyi olmuşumdur(?).

"Olur, zaten bir şeyim yok. İyiyim şimdi." dedim canlı bir sesle.

"Pekâlâ o zaman. Partinin başlamasına az vakit kaldı."dedi duvardaki saate bakarak. "Ben gardolaba kıyafet bakmaya gideceğim. Sen de beni bekle burada."

"Tamam."dedim gülümseyerek. Hailey gardıroba doğru heyecanlı adımlarla gitti.

O sırada aklıma oradaki esir kişi geldi. Konuştuklarımız hâlâ zihnimde cevapsız soru olarak bekliyordu. Şimdi ne yapacaktım? Suçu olmadığı halde orada esirdi. Esir olmasının arkasında illa önemli sebepler vardı elbet ama bunlar neydi, bunu ben de, o da bilmiyordu. İyice arada kalmıştım, yalvarış dolu bakışları hâlâ gözümün önünden gitmiyordu. Eğer onu kurtarmazsam çok büyük bir suçluluk duygusuyla hayata devam edecektim. Fakat yardım edersem yine suçluluk duygusuyla hayata devam edecektim çünkü esir almalarının sebepleri vardı. Her iki şekilde de suçlu hissedecektim. Fakat sanırım içimdeki hisler yardım etmemi istiyordu ve bunu zorluyordu. Evet yardım edecektim, bunun ne getireceğini bilmiyordum ancak yardım edersem biraz bu suçluluk duygusu gidecekti.

Aklıma takılan bir diğer şey ise, kafamın içinde yankılanan sesler. Bir ses bana oradan kaçmamı, ondan uzak durmamı söyleyip durdu. Bunu bana yapan kimdi, bir de o vardı. Tüm cevapsız sorular zihnimde bir deprem yaratmıştı. Cinayet, katil kim, öldürmesinin sebebi ne, bu yeni kişi kim, bana bu cümleleri gönderen kim? Boğulduğumu hissettim bir an hepsini düşününce.

O sırada ise Hailey kıyafetleri getirmişti, elime petrol mavisi bir elbise vermişti. İnce askılı kolları, uzun eteğinin yanı sıra kişiyi seksi gösterecek bir yırtmacı vardı. Sırt bölgesi tamamen açıktı. Bu elbiseyi giymek gerçekten de özgüven istiyen bir şeydi. Benim için tabii. Çünkü buna benzer elbiseler giymemiştim.

"Ee... Ne bekliyorsun? Giysene." dedi Hailey elimdeki elbiseye bakarak.

"Bu biraz şey değil mi..." Yutkundum. "Seksi?" Ona baktım çekinerek. Hafif bir kahkaha attı. Yanıma geldi ve ellerini iki omzuma koydu,