Herkese yeni bölümden merhaba.
Bu kadar çabuk 50 oy alacağını düşünmemiştim doğrusu, o yüzden bölümü hangi kafayla yazarım bilmiyorum. Biraz rahatsız hissediyorum lütfen bölüm hakkında yorumlarınızı eksik etmeyin
Kötü yorumlar olsa bile.
Çünkü ben her yorumdan bir ders çıkarıp hatamı düzeltmeye çalışıyorumm. Bu yüzden de kötü yorum yapsanız bile bana yardımcı olmuş oluyorsunuz.
Daha fazla uzatmak istemiyorum o yüzden keyfili okumalar dileyerek kaçıyorum.
Okumaya başlamadan önce yıldıza basında yollarımız aydınlansın.
YILDIZLAR GİBİ HEP PARLAYIN..☆☆☆
Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum...
Özdemir Asaf
"Hasta"
"Bırakmadığına göre öpeceksin?" Kurduğu cümle ile bana bir inme indi.
Vücudum heyecanla tir tir titremeye başlamıştı. Kalbimin boğazımda attığını hissediyordum.
En sonunda kendime geldiğimde, Daren'i üzerimden ittim. Keyifle sırıtmaya başladığında oturur pozisyona gelip nefes nefese konuşmaya başladım.
"Ne yapıyorsun ya!" Diyerek sitemle konuştuğumda, gözlerime baktı.
"Öpmek için çok ısrarcı görünüyordun. Bende kırmak istemedim." Gözlerim kocaman açıldığında gülerek arabadan indi. Ben öylece arkasından bakakaldım.
Arabadan indiğim sırada Kerem'in sırıtarak telefonuna baktığını gördüm. Derin bir nefes alıp yüzüme bir gülümseme yerleştirdim.
"Neye gülümsüyorsun öyle." Dediğimde Kerem bana baktı ve daha çok sırıttı.
Kaşlarımı çatıp elindeki telefona bakmak için uzandığımda hemen ekranı kapattı.
"Ne vardı orda, niye bana öyle baktın?" Dediğimde boğazını temizler gibi yaptı.
"Hiç öylesine."
Tam konuşacağım sırada telefonum cebimde titremeye başladı. Annem arıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhların Düğümü
Teen FictionAyağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada...
