Herkese yeni bir bölümle merhaba canımın içleri..
Sizlere olan sevgimi dile dökmeyi çok isterdim ama malesef ki olmuyor.
O kadar seviyorum ki sizi anlatamam.Bana çok iyi geliyorsunuz. Geçirdiğim ve geçmeye devam ettiğim bu dönemde yanımda olduğunuzu bilmek o kadar iyi geliyor ki bana, bu satırları yazarken ağlıyorum. İyiki varsınız, iyiki geldiniz.
İyiki beni buldunuz, iyiki yanımdasınız..
Şimdilik görüşmek üzere hepinizi çok seviyorum bunu unutmayın lütfen.
İyi okumalar dileyerek kaçıyorum. Öpüldünüz♡♡♡
Okumaya başlamadan önce yıldıza basında yollarımız aydınlansın.
YILDIZLAR GİBİ HEP PARLAYIN BEBEKLERİM...☆☆☆
Gölgene bak, beni anlamak istiyorsan;
o kadar yakın,
ama sana asla dokunamayan...Cemal Süreya
"Acı tebessüm"
Bu dünya da bir sürü çocuk ve onların annesi olan bir sürü kadın var. Anne kelimesi o kadar kutsal ve ayrıdır ki bir çocuğun belki de en büyük hazinesi o kelimenin ardındadır.
Bazı anlarda sığınacak bir limanımız olmaz, o zaman annemiz koşar. Bazı anlarda karanlığa düşmüş gibi oluruz. Annemiz ışık tutar. Bazı anlarda öyle yaralar açılır ki, annemiz sarıp sarmalar.
Düştüğümüzde elini uzatan da annemizdir, hastalandığımız gece uyumayan da annemizdir.
Bazıları vardır ki anne kelimesini kaldıramazlar, omuzlarında yük olur. Bu yüzden de o yükü atmak için çocuklarını terk ederler. Ama bu sadece bedenen bırakıp gitmek değildir. Ruhen çocuğu terk etmektir, karanlığın eline vermektir.
Anneler çocuklarının yol haritasıdır. O harita olmazsa çocuklar karanlıkta kaybolur, yalnızlığa gömülür.
Çocuklarınızın elini bırakmayın. Bu hayata gelmeyi onlar tercih etmedi, siz istediniz. Bu yüzden ellerini bırakmaya da hakkınız yok. Madem bu yola girdiniz. Ya birlikte çıkarsınız ya birlikte ölürsünüz. Kendinizi kurtarmak için çocuğunuzun katili olmayın. Çünkü siz sadece onların bedenlerini değil ruhlarını da öldürüyorsunuz...
Daren Nermin ablaya bakmaya devam ederek yavaşça ayağa kalktı. Dengede durmak için koltuğa tutunduğunu fark ettiğimde hemen yanına gittim ve kolunu tuttum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhların Düğümü
Fiksi RemajaAyağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada...