Ayağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada...
Kıyamadım sizeee o yüzden sınırı beklemedim. Keyifli okumalar...
Okumaya başlamadan önce yıldıza basında yollarımız aydınlansın..
YILDIZLAR GİBİ HEP PARLAYIN..☆☆
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"En zor zamanlarınız genellikle hayatınızın en iyi anlarının kapısınıaçar. Devam edin. Zor durumlar, en sonunda güçlü insanlar yaratır..."
Roy T. Bennett
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Düğüm"
Her şeyini aldığınız, yuvasınıbaşınayıktığınız, sevgisizliğe hapsettiğiniz, kırıpdöktüğünüz, canınıyaktığınız bir kadından merhamet beklemeyin..
Kaç saat o kaldırımda oturdum bilmiyorum. Kaç kere o zarfı okudum bilmiyorum. Kaçhançersaplandı ruhuma bilmiyorum. Bu saatten sonra ne olacaktı onu da bilmiyorum. Bilmiyorum, bilmiyorum, bilmiyorum. Koca bir saçmalıktan ibaretti her şey. Karmaşıktı ve ben kaybolmuştum. Daha bilmediğim bir sürü gerçekvardı. Hepsi tek tek ortaya çıkıyor, sanki beni öldürmeye yemin etmişler gibi saldırıyordu. Savunmasızdım, hazırlıksızdım.
Mesela şuan elimde tuttuğum bu zarf sadece kağıtparçasından ibaret. Ama bana söyledikleri o kadar yaralayıcı ki... Canımdançoksevdiğim insanın bana ihanetleri daha ne kadar sürecekti? O gitmişti ama durmuyordu. Bu mektup bana, giderken ailemi de götürdüğünü, onları benden aldığınısöylüyordu. İnanmak istemiyordum. Yapmaz, yakamaz canımı diyordum. Bu kadar ileri gitmez, beni ateşe atmaz diyordum. Ama görünen o ki, onun sevgisi gibi benim bu düşüncelerim de yalandı. Yapmaz değilyaparmış.. Canımı yakar, ateşe de atarmış.
