Ayağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada...
Herkese merhaba güzellerim... Bölümler geç geliyor çünkü bende bir öğrenciyim. Bunu anlayışla karşılıyorsunuz eminim. Çok uzatmak istemeden bölüme geçelim. Keyifli okumalar... Okumaya başlamadan önce yıldıza basında yollarımız aydınlansın.
YILDIZLAR GİBİ HEP PARLAYIN..☆☆
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve aşk Herkesi ona benzetip, Kimseyi onun yerine koyamamaktı...
Can Yücel
"Dilek Feneri"
"Lavin telefonun çalıyorkızım!" Salondan annemin sesini duyunca, tezgaha bıraktığım yeşil elmayıalıp, içerigeçtim.
