Ölümün kıyısında

Zincir

Gözlerim aralandığında karşımda insan beynine aç bi zombi duruyordu çığlık atarak geriye gittiğimde arkamdaki kapıya çarptım ellerimi kaldırmaya çalıştığımda ise zincirli olduklarını ve kapının altından uzanarak gittiğini gördüm zinciri çektiğimde biraz geldi ama daha sonrasında karşıdaki kişi kuvvet uygulayarak öyle bi çekti ki kapıya yapıştım diyebilirim

'Allah kahretsin nerdeyim ben!' İçerden bizimkilerin sesleri geliyordu

'Tamam bak sakin ol bu bir çözüm değil!'

'Karım aç ve onu doyurmam gerekiyor'

'Bunu benim arkadaşımla mı yapıyorsun piç herif!'

Şimdi ne olduğunu anlamıştım bu zombi kadın adamın karısıydı ve sanırım adam karısını doyurduğunu düşünerek daha fazla cinayete neden oluyordu tek bi elimde zincir vardı bana bağlı olan zincirde kadın da bağlıydı ipi bırakırsa bittiğim gündür

Kapıya boşta olan elimle vurarak yardım istedim bizimkiler sesimi duyduğu için adama bağırıyor ve bana zaman kazandırıyorlardı ilerde bi levye gördüm onu almak için sadece 2 3 adım ileri gitmem gerekiyordu yerde sürünerek ona ulaşmaya çalıştım ama ulaşamadım onlar tartışırken zinciri hafif bir şekilde çekiştirdim elim tam levyeye ulaşacağı anda adam zinciri kuvvetli bir şekilde çekince tekrardan kapıya çarptım ve olduğum yerde kaldım 'LANET!' İçerdeki konuşulanları dinlemeye başladım

'Neden yapıyorsun bunu!'

'Yaklaşma!

'Bak eşin artık..eskisi gibi değil bizde sevdiklerimizi kaybettik nasıl bi duygu olduğunu bil-'

'BEN ONU KAYBETMEDİM!'

sanırım zinciri biraz gevşetmişti ve ölüm fermanım yavaş yavaş yazılıyordu yutkundum ve sadece 1 adım uzağımdaki kana susamış zombiye baktım bi tık daha üzerime geldikten sonra çığlık atarak kapıya daha çok yapıştım 'Nolur! NOLUR YAPMA BUNU!' ağlamaya başlamıştım içerden hayla sesler geliyordu 'yakaş-' iki üç patırtı koptu ve zincir hızlı bi şekilde gevşedi 'AAAAAAHHHH!' 'lanet ada- ZİNCİRİ TUT!' sanırım çok geçti üzerime atılan zombi beni yere yığdı gözlerimi kapatmış ölümün gelmesini bekliyordum ama üzerimdeki zombi hayla hiçbirşey yapamamıştı tek gözümü açarak karşımdaki öfkeden deliye dönmüş zombiye bakıyordum o da bana gelmek istiyordu ama onu engelleyen birşey vardı zinciri!

Gözlerim kapının altına kaydığında batuhanın parmaklarını gördüm ve zar zor tuttuğu zinciri parmağının biri zincirin içinden geçmiş ve o da diğer parmaklarıyla zinciri kavramaya çalışıyordu 'B..Batuhan lütfen BATUHAN hızlı ol nolur!' Karşımdaki zombinin salyaları akıyordu üzerime

'Batu hadi yaparsın sen!'

'Diğerine yetişemiyorum elim çok acıyor!'

'Biz seni çekelim sen de tutabildiğin kadar zinciri tutmaya çalış!'

'BATUHAN ZİNCİRİ SAKIN BIRAKMA!'

korkudan ölecektim nerdeyse ölecektim kapının ağzında kan vardı batuhanın eline bişey olmuştu bi yandan da onu düşünüyordum sonra batuhanın eli kapının altından gitti sanırım batuhanı çekiyorlardı

'Hadi batu hadi...BATUHAN BIRAKMA!'

'KAPIYA KOŞ ÇABUK!'

korktuğum şey olmuş zincir batuhanın elinden kaymıştı zombi yüzüme doğru atıldığında ayağımla onu itmeye çalıştım yüzü çok korkunçtu zombi enseme doğru hamle yaptığında kafamı olabildiğince uzağa götürdüm bana bağlı olan zincir ona da bağlıydı bunu fırsat bilerek hafif dik bi pozisyon aldım ve bana tekrardan hamle yapan zombiye karşı dizimi kullanarak onu ittirdim o karşıya düşünce zincir mesafesine baktım 2 3 adın atabilirdim o sırada da bizimkiler kapıya vuruyordu kırmaya çalışıyorlardı zombi tekrar ayaklandığında elimdeki zinciri uzattım ve üstüme gelmesini bekledim o kadar hızlı ve kuvvettli geldi ki ben duvara çarptım o anda başımda bi dönme hissettim fakat şu an ölümle yaşam arasında olduğum için takmadım

Zincir kuduz gibi üzerime atılmak isteyen zombiden beni koruyordu ama çok baskı yapıyordu elim gittikçe geri geliyor zombi de bana yaklaşıyordu 'ııhhh..B..Biraz HIZLI MI OLSANIZ??' o anda kapı kırıldı ve bana ulaşamayacağını anlayan zombi bi anda arkasını dönerek batuhana koşacaktı ki elimdeki zinciri boynundan geçirip zombiyi kendime yasladım 'E..Efsun' 'Hadisenize neye bakıyorsunuz öldürün şunu!' Batuhan sadece bana bakıyordu tek ayağım sendeledi ama takmadım atakan elinde bi sopayla gelerek zombiye vurmaya başladı 'KAFAMI ÇEVIRECEĞİM KAFASINA VUR!' atakan başıyla onayladığında kafamı eğdim ama eğdiğimde başım döndü göz kapaklarım gözlerime ağırlık yaptığında atakan zombinin kafasına vurup onu öldürmüştü derin nefes alarak zombiyi bırakacağım sırada gücüm yetmedi ve bende zombiyle beraber yere yığıldım

'EFSUN!' batuhan hızla yanıma geldi ve elimdeki zincirden beni kurtardı beni kucağına alıp salona götürdü yarı baygın gibiydim koltuğa uzandırdığında kafamın altındaki bacaklar batuhana aitti 'iyimisin efsun ısırıldınmı?!' Olumsuz anlamda kafa salladım ama başım ağrıyordu 'bekle bekle peçete getireceğim' ne olduğunu anlamıyordum kafamda bi el hissetim ve yere düşen peçeteleri kafam kanıyordu sanırım çok sert çarpmıştım kafamı duvara

'AAHhh..' 'tamam güzelim geçti sabret biraz' yutkundum ve kendimi sıkmaya başladım sürekli kıpranıyor meriçin işini zorlaştırıyordum elimin üzerinde batuhanın ellerini hissettim 'sık güzelim elimi kasma kendini' elini tutarak olduğunca elini sıktım canım çok yanıyordu o sırada bizimkilerin sohbetine şahit oldum

'batu bunu ne yapalım?'

'Huh..Bilmiyorum yaşlı bi adam işte ne yapabiliriz ki?'

'Efsun iyi bi sıkıntı yok fakat şehire geri döndüğümüze göre...'

'Bu işi bitirelim artık yeter!'

Yine kötü bişey olacaktı ama ne bunlar ne planlıyorlardı hiçbir fikrim yoktu meriç ayağa kalktığında olduğum yerde kıpırdandım batuhan da başımı yastığa koyarak koltuktan kalktı o süre zarfında uyudum sanırım çünkü bi kaç bişey konuştuklarını duydum sonrasını ise duyamadım..