"Sabaha kadar konuşmanın sabaha kadar sevişmekten daha tehlikeli olabileceğini kim tahmin ederdi ki?
Her gece çiftliktekiler uyuduktan sonra Elif gizlice odama gelip yatağın diğer ucuna geçiyordu. Işıkları yakmayı hiç teklif etmemiştim, o da durum...
Bugün Ederlezi’ye İKİ bölüm gelecek. Asıl bölümü akşam göndereceğim. Bildirim gelirse bu bölümü yayından kaldırıp tekrar yayınladığımı sanıp gözden kaçırırsınız diye uyarmak istedim.
Aşağıda geçmiş bölümlerde yer alması gereken iki sahne var. İlk sahneyi benim hatamdan ötürü okumadınız, bölüm içi olay akışını kurgularken bu sahneyi unutmuştum. Bazen böyle unuttuğum, sonradan aklıma gelen ve eklenmesi gereken sahneler olabiliyor. Yorumlar silinmesin diye bölümün içine koyamıyorum ama kitap o sahneler sanki varmış gibi ilerliyor. Mesela aşağıdaki kelime-i şahadet sahnesi bölümlerde yoktu ama geçen bölüm Elena AVM’de bu olaydan bahsetmişti.
Diğer sahneyi kesmek zorunda kalmıştım. Elif ve Alp’in görüşmediği üç günlük süreçte yaşanan bir olay var sahnede, son iki üç bölümdür Elenalp sahneleri az olduğu için bölümlerden hoşnut kalmama durumu vardı. Bu sahneyi de yayınlarsam Elif ve Alp’in bir araya gelmesi biraz daha gecikeceği için sahneyi sonradan yayınlamak niyetiyle kesmiştim.
Bölümü lütfen okuyun, bu bir özel bölüm değil. Aşağıdaki sahneler kitabın bir parçası.
Son bölümün devamını ise akşamki bölümde okuyacaksınız. Sizlerden gelen geri dönüşlere göre belki o bölümü yarın sabah da gönderebilirim. Bir günde iki bölüm yollarsam bu bölüm okunmaz diye endişeleniyorum açıkçası. Dün yaşanan gecikme içinse lütfen kusuruma bakmayın.
Sevgilerimle, Nilf Trismegistus
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ELENA
Apar topar üzerimi giyinip aşağı indiğimde tartışma hala bitmemişti. Fakat bu kez İzzet abi değildi bağıran, Alparslan halasıyla kavga ediyordu.
"Boşayacan o körpeyi!"
"Hala sen kafayı mı yedin?!"
"Asıl sen yemişin kafayı!" diyerek bastonunu Alparslan'ın bacağına geçirdi yaşlı kadın. "Utanmıyon mu gencecik kızlan gönül eylemeye?!"
"Yahu ne gönül eğlendirmesi? Abi şu kadına bir şey desene!"
"Sus, bal gibi de gönül eylersin! Niyeti ciddi adam düğün öncesi kızı evine götürüp milletin ağzına sakız eder mi hiç?!"
Gülmemek için kendimi zor tuttum. Zarife Hanım'ın en başından beri beni istemediğini biliyordum ama bizi ayırmak için böyle bir bahaneye başvuracağı kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi. Gerçi, iyi de olmuştu. Zira Alparslan imam nikahını bozma konusunda anlamsız bir direnç gösteriyordu. Dün onunla baş edememiştim ama Zarife Hanım'la güçlerimizi birleştirirsek üstesinden gelebilirdik.
"Aha, kızçe de geldi!" diyerek beni işaret etti kadın. Ardından yeğenine dönüp buyurdu. "Boşa bakem kızı, hayde!"
"Boşuna uğraşmayın Zarife Hanım, boşamıyor." dedim mağdur bir iç çekişle. "İnanmadığı şeyi söylemezmiş, öyle dedi bana."
