Bite me | Hyunlix

8. Korku

-Hyunjin'in ağzından-

Okul çıkışı Han bir süre etüt odasında çalışacağını söyleyince üçümüz kalktık. Aşağı inerken Jake ve diğerlerinin bizi beklediğini gördüm. Güvenlikçi kapıda durduğu için tam sınırda bekliyorlardı. Jay bizi görünce bağırdı.

"Aa! Merhaba Hyunjin!
Merhaba Seungmin!" ^^

Seungmin eline telefonu aldı ve direkt Leeknow'u aradı. Jay'in gözleri Felix'e kaydı. "Sana da merhaba!" deyip gülümserken el salladı.

Bu hiç hoşuma gitmemişti, Felix'i arkama aldım. Gözlerine bakınca korktuğunu görebiliyordum. Sanırım o gece yüzlerini unutmamıştı.

Seungmin'in işaretiyle arkamı döndüm ve Felix'in dikkatini dağıtmaya çalıştım. "Telefonumu sınıfta unutmuşum, yukarı çıkalım mı?"

Başıyla onayladıktan sonra üst kata çıktık. Seungmin bahçede onları tutacaktı.

"Sınıfta unuttuğuna emin misin?"

"Hıhım, buralarda bir yerdeydi." derken telefonum çaldı. Felix sesin çantamdan geldiğini fark edince güldü.

"Efendim Seungmin? Tamam."
10 dakika kadar içeride kalmamızı söylemişti. Leeknow ve Bangchan yoldaydı.

"Ee, telefonu bulduğumuza göre artık gidebiliriz değil mi?"

Eli kapıya gittiği gibi onu durdurdum.
"Felix, en sevdiğin yemek ne?"

Sinsi sinsi gülerek üstüme yürümeye başladı. "Ne yapmaya çalışıyorsun Hyunjin, beni neden oyalıyorsun?"

Daha da yakınlaşınca sonunda sıraya çarptığımı hissettim. O da durdu. Kokusunu tekrar almaya başladım. "Felix uzaklaş."

"Neden?" deyip gelebileceği en yakın yere geldi. Bir süre kendimi sakinleştirmeye çalıştım ama olmuyordu. Dibimde olduğu için kokusu çok yoğun bir şekilde geliyordu.

"Uzaklaş... Lütfen..."

"Bunu istemiyorum." derken yüzümü izliyordu. O gülümsemeye devam etse de ben zorlanıyordum, kendimi kontrol etmeye çalışıyordum.

Gözlerim kapalıyken dudağımı öptü ve tepkimi görmek için geri çekildi. Birkaç saniye gözlerine baktım, mutlu görünüyordu. Aynı anda yavaşça birbirimize yaklaşıp dudaklarımızı birleştirdik.

Onu kucağıma alıp masaya oturttuktan sonra öpmeye devam ettim. Bacaklarını araladı ve boynuma sarıldı. Benim de ellerim beline gitti.

Geçen geceki öpüşme değildi. Orada hafızasını silmeye çalışıyordum. Ama bu seferki gerçek bir öpüşmeydi... Felix'ten hoşlandığım için bunu yapıyordum.

Dudaklarımızı aralayarak öptüğümüz için bomboş sınıfta sesimiz duyuluyordu. Ayrılınca nefes nefese kalmıştık. "Beni neden öpüyorsun Felix?"

"Çünkü senden hoşlanıyorum..."
Felix'in yanakları kızarmıştı. Tam dudağını emmek için geri eğilecektim ki telefon tekrar çaldı. Bu sefer arayan Bangchan'dı.

Elim cebime gittiğinde telefonu açtım. "Tamam, geliyoruz." deyip onu kucağıma aldım, yavaşça masadan indirdim.

"Bu gece bize gelsene."

Böyle ani bir soru sorduğum için şaşırıp sebebini merak etti. Artık ona gerçekleri anlatmalıydık, hayati tehlikesi olabilirdi.

"Seninle ciddi bir şey konuşmalıyız." deyince endişelendi ve benimle gelmeyi kabul etti.

Arabada arkaya bindik. Yanımızda Seungmin vardı. Leeknow önde oturmuştu, eve giderken Felix ile tanıştı. Yol boyu bileğini tuttum, gergin olduğunu nabzından hissedebiliyordum.