İntihara meyilli Felix, kaçamak yaptığı boş binaların birinde garip bir kavgaya rastlar. Kendini aniden olayın merkezinde bulunca tarafların insan olmadığını fark eder... Bir vampir hikayesi ♥️
❗️Smut içermektedir❗️
🥇#skz
🥇yongbok
🥇#chanbin
🥈#h...
Annem Leeknow sakinleştiği gibi aklındakini sordu: "Peki ya Niki? O nasıl?"
"Turp gibi, gayet iyi. Hyunjin onunla her seferinde konuşmaya çalışıyor ama Niki cevap bile vermiyor. Diğerleri onun adına konuşuyor."
Bayan Hwang bunu duyunca ağlamaya başladı. "Oğlumu tehdit mi ediyorlar, neden konuşmasına izin vermiyorlar?"
"Anne, sakin ol." dedim ve sımsıkı sarılıp sırtını okşadım.
Seungmin de ekledi: "Sence Niki öyle sessiz kalabilecek bir tip mi?"
"Aşık olunca neler yapabileceğinizi kestiremezsiniz... Siz de yaşayınca anlayacaksınız çocuklar."
Seungmin ve Leeknow anneme çaktırmadan birbirine iğrenme bakışı yaptı. İkisinin de aşka inancı yoktu, annemin dediğiyle ikna olmamışlardı.
"Aşk dünya üzerindeki en gereksiz duygu falan herhalde." Leeknow Seungmin'den bunu duyduğu gibi havada beşlik çaktılar.
Çocuklar salona geçtikten sonra annem de mutfağa gitti. Ona yardım etmek için kollarımı sıvayacaktım ki Felix'i kontrol etmemi söyledi. "Onu çok fazla tek bırakmayın. Hypen'ların ne zaman ne yapacağını bilemeyiz."
Hemen endişelenip yukarı çıktım, kapıyı tıklayıp içeri girdim. Felix yatağa oturmuş saçlarını kurutuyordu. Kkami de karşısında uzanmış onu izliyordu, kapı açılınca aşağıya indi.
Üstümüze kapıyı kapattıktan sonra yanına oturdum. "Bir şeye ihtiyacın var mı?"
"Hayır, teşekkür ederim." dedi ve bana bakarak saçlarını kurulamaya devam etti. "Hyunjin bu şampuanla artık senin gibi kokuyorum."
Bir süre düşüncelere daldım. Kokuya odaklanınca bile aklım başımdan gidiyordu. "Hayır, hâlâ kendin gibi kokuyorsun."
Havluyu bıraktı ve elini kokladı. "Benim kendi kokum mu var?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Evet, şekerli bir kokun var ama sen alamazsın. Yalnızca ben alabilirim."
Bir süre sessizlik olduktan sonra tekrar konuştu: "Ah! Bu arada, suyunuz neden bu kadar sıcak? Her yerim yandı."
"Çok özür dilerim Felix! Bu detayın varlığını bile unutmuşum. Vücudumuz 0 derece olduğu için su tenimize değince donmaya başlıyor. Bu durumu böyle çok sıcak suyla dengeleyebiliyoruz. Üstümüzden aktığı saniyelerde bile ılıklaşıyor."
Ellerimi tutup boynuna yapıştırdı ve "Oh, soğuk..." deyip rahatladı. Vücudunun bazı yerleri kızarmışı. Daha aşağı gidip kollarını da serinlettim. "Annemin yanına gitmeliyiz. Dün gece konuşmamız yarıda kaldı... Çocuklar da aşağıda şu an."
