Η Χαμένη Πριγκίπισσα

Κεφάλαιο 36: Viviana

Έπρεπε να πάω μαζί του. Κάθε λεπτό που περνούσε και δεν ερχόταν σε μένα, έμοιαζε με μαρτύριο.

Είχα πεθάνει από την αγωνία. Τι να λέγανε άραγε; Φαινόταν πολύ θυμωμένος ο πατέρας του.

Άραγε ο Nicholas να του είπε την αλήθεια ή ότι αυτό που είδε ήταν κάποιου είδους παρεξήγηση; Και αν του είπε ότι ήταν παρεξήγηση, άραγε το πίστεψε;

Αν του είπε όμως την αλήθεια, μπορεί να άλλαξε γνώμη για τον γάμο με την Ana;

Όσο περνούσε η ώρα, όλο και περισσότερες απορίες περνούσαν από το μυαλό μου. Δεν ήθελα να τσακωθεί με τον πατέρα του, ούτε για μένα, ούτε για κάποιον άλλον λόγο.

Έκανα γύρους στον διάδρομο έξω από το δωμάτιο μου, άρχισαν να με ενοχλούν ακόμη και οι ήχοι των ίδιων μου των παπουτσιών πάνω στο άσπρο μάρμαρο. Έπαιζα νευρικά με τα δάχτυλα μου και δάγκωνα το μέσα μέρος του στόματος μου. Έπρεπε να ηρεμήσω, αλλά δεν μπορούσα.

Μέχρι λίγες ώρες πριν, εκείνο που βασάνιζε το μυαλό μου ήταν η Andrea και οι άρρωστες συμπτώσεις που είχα μαζί της. Όταν ηρέμησα όμως, κατάλαβα ότι ήταν ακριβώς αυτό. Άρρωστες συμπτώσεις. Δεν έβγαζε νόημα να είναι αλλιώς.

Τώρα όμως άλλο βασάνιζε το μυαλό μου. Σταμάτησα απότομα να περπατώ. Θα πάω να τον βρω.

Πριν προλάβω να κάνω περισσότερα από τέσσερα βήματα, έπεσα πάνω σε ένα σκληρό στήθος και δύο χέρια κράτησαν τους ώμους μου για να με σταθεροποιήσουν. "Τι έγινε;" το άγχος μου ήταν σίγουρα φανερό αλλά δεν με ένοιαζε εκείνη την στιγμή να το κρύψω.

"Του είπα την αλήθεια" Άφησα μια κοφτή ανάσα. Εκείνος όμως φαινόταν ήρεμος. Ίσως και χαρούμενος, αλλά σαν να προσπαθούσε κάπως να το κρύψει.

Περίμενε. Αποκλείεται να...να άλλαξε γνώμη για εμάς. Αποκλείεται να είναι αυτό. Σαν να είδε την ελπίδα στα μάτια μου, κούνησε καταφατικά το κεφάλι του "Δεν δέχτηκε την σχέση μας principessa" Ωχ. Αυτό σημαίνει...;

Κοίταξα τα χέρια του πάνω από τα δικά μου. Δεν ήθελα να ήταν το τελευταίο μας άγγιγμα. "Δηλαδή τελειώσαμε οριστικά;" Η φωνή μου τρόμαξε να βγει, ακούστηκε σαν ένας ψίθυρος ή ένα μυστικό.

Χαμογέλασε και κούνησε ξανά το κεφάλι. Αυτή την φορά ήμουν μπερδεμένη. "Παράτησα τον θρόνο" άφησα ξανά μια κοφτή ανάσα. Έβαλα τα χέρια μου μπροστά από το στόμα μου από το σοκ. Αποκλείετε.

Έφυγε τα χέρια μου από το στόμα μου και έδωσε στην κάθε παλάμη μου ένα φιλί πριν τα κρατήσει ανάμεσα στα δικά του. Ακόμη δεν μπορούσα να επεξεργαστώ αυτό που είπε. Παράτησε τον θρόνο για να είναι μαζί μου; Είχε πει πως ήθελε να το κάνει, αλλά του είπα όχι. Το στομάχι μου πεταλούδισε και ένα χαζό χαμόγελο ήθελε να εμφανιστεί στο πρόσωπο μου αλλά δεν το άφησα. Δεν ήθελα να αλλάξει την ζωή του για να είναι μαζί μου. Δεν φαινόταν δίκαιο.