Κεφάλαιο 35: Nicholas

128 10 0
                                    

Μας είδε η Ana, δεν είναι χαζή θα κατάλαβε πως κάτι συμβαίνει μεταξύ μας. Θα το κατάλαβε πολύ πιο πριν, εκείνες τις φορές που όσο βρισκόμουν μαζί της ήθελα να κάνω την Viviana να ζηλέψει. Είμαι σίγουρος πως τότε ήξερε, δεν έδειξε όμως να την νοιάζει. Ένοιωθα πως το μυστικό μας θα έμενε ασφαλές μαζί της.

Όταν άρχισα ξανά να κοιμάμαι λίγο πιο κανονικά, η μητέρα μου ερχόταν όλο και πιο συχνά στα όνειρα μου. Το ίδιο όνειρο ξανά και ξανά. Είχε αρχίσει πια να είναι αστείο και το τελευταίο που με απασχολούσε.

Κόκκινα μαλλιά, πράσινα μάτια, κόκκινα χείλη.

Έκλεινε την πόρτα του δωματίου της και εγώ τριγύριζα ξανά στον όροφο της με την ελπίδα να την συναντήσω.

Όταν έφτασα δίπλα της, ακούμπησα τον ώμο της και άφησε μια τρομαγμένη φωνή πριν γυρίσει γρήγορα πίσω και άρχισε να με κτυπάει με τα χέρια της στο στήθος. "Δεν περίμενα να με μισείς τόσο" Είπα προσπαθώντας να σταματήσω τις γροθιές της οι οποίες ήταν πιο δυνατές από όσο θα περίμενα.

Έπιασα τα χέρια της σταματώντας την. Όταν με κοίταξε τα φρύδια της υψώθηκαν σε συνειδητοποίηση και ακούμπησε το στήθος της προσπαθώντας να ηρεμήσει.

"Δεν κατάλαβα πως ήσουν εσύ"

"Ποιος περίμενες να ήταν;" Γέλασα, μέχρι που είδα την ανησυχία στα μάτια της.

Άφησα τους καρπούς της και άρχισε να περπατάει "Κανένας" είπε αδιάφορα αλλά από τον τρόπο που έτρεμε το δεξί της χέρι, φαινόταν πως είχε πραγματικά τρομάξει. Γιατί να πιστεύει πως κάποιος ήθελε να της κάνει κακό;

Έκανα μεγαλύτερα βήματα για να σταθώ μπροστά της. Ήταν τόσο αφηρημένη που δεν με είδε και έπεσε το κεφάλι της στο στήθος μου. "Τι σου συμβαίνει;"

"Εσύ να με παρακολουθείς" συνέχισε να περπατά αλλά την τράβηξα από το χέρι για να την σταματήσω. Έγειρε το κεφάλι της πίσω και άφησε έναν αναστεναγμό αγανάκτησης. "Τι θες;"

Ήθελα να την προκαλέσω "Δεν ξέρεις;" Γύρισε τα μάτια της και έσπρωξε το στήθος μου για να περάσει αλλά δεν τα κατάφερε. "Ωραία λοιπόν, θα σε διευκολύνω εγώ" είπα σαρκαστικά. Σταύρωσε τα χέρια της στο στήθος, περιμένοντας με να μιλήσω. "Αρχικά θέλω εσένα. Αν και η λέξη "θέλω" δεν είναι η καταλληλότερη για να περιγράψει τα συναισθήματα μου" γύρισε τα μάτια της ξανά για να δείξει την ενόχληση της, αλλά είδα το χαμόγελο που σχηματίστηκε κρυφά στα χείλη της πριν το κρύψει. "Και κατά δεύτερον, θέλω να μάθω γιατί τρόμαξες πριν. Ποιος νόμιζες ότι ήταν;"

Η Χαμένη ΠριγκίπισσαDonde viven las historias. Descúbrelo ahora