Η Χαμένη Πριγκίπισσα

Κεφάλαιο 19: Viviana

"Nicholas;" ξαφνιάστηκα όταν τον είδα. Πριν προλάβω να πω κάτι άλλο μπήκε γρήγορα μέσα, έκλεισε την πόρτα και έπιασε και με τα δύο του χέρια το πρόσωπο μου και ένωσε βιαστικά τα χείλη μας. Πάγωσα από το ξαφνικό του φιλί όμως σύντομα τα χείλη μου κινούνταν μαζί με τα δικά του. Έντονα και γρήγορα.

Προχωρούσαμε μέσα όσο φιλιόμασταν και ακούμπησε η πλάτη μου πάνω στα σεντόνια όταν με έσπρωξε πάνω στο κρεβάτι. Σύντομα ανέβηκε και αυτός ενώνοντας ξανά τα χείλη μας. Τα χέρια του βρήκαν το κάτω μέρος της μπλούζας μου και άρχισε βιαστικά να την ανεβάζει αφήνοντας φιλιά σε όλο το μήκος της κοιλιάς μου.

Ήμουν μπερδεμένη. Μπήκε βιαστικά στο δωμάτιο μου και άρχισε ξαφνικά να με φιλά χωρίς να πει κουβέντα. "Nicholas," συνέχισε να φιλάει τον λαιμό μου σαν να μην με άκουσε ή απλά να με αγνοούσε. Τον έσπρωξα πίσω από το στήθος ώστε να μπορώ να τον κοιτάξω "έγινε κάτι;" Με κοίταξε σαν να προβληματιζόταν για την απάντηση του πριν μιλήσει.

"Ναι" ύψωσα τα φρύδια μου και συνέχισα να τον κοιτάζω, περιμένοντας την συνέχεια. "Μου έλειψες" χαμογέλασε στραβά, ένα μικρό χαμόγελο με ένα ίχνος πόνου ή κάτι τέτοιο.

Άρχισε ξανά να φιλάει τον λαιμό μου και τον έσπρωξα πίσω ξανά. "Σίγουρα;" όσο και να ήθελα να πιστέψω πως δεν έβλεπε την ώρα να βρεθούμε ξανά μόνοι μας, ένιωθα πως δεν ήταν ακριβώς αυτός ο λόγος της επίσκεψης του.

"Θες να στο αποδείξω;" Η πρόκληση στην ερώτηση του και η φωνή του που ακούστηκε πιο βαθιά και αισθησιακή από συνήθως, έφερε πίσω πάλι εκείνες τις σπίθες που κάνουν το σώμα μου να καίει και οι ανησυχίες που είχα πριν, είχαν αρχίσει σχεδόν να εξαφανίζονται. Τα χέρια μου εξερευνούσαν την πλάτη του και σύντομα τα νύχια μου άφηναν εκεί τα σημάδια τους.

____

Ξαπλώναμε στο κρεβάτι, εκείνος ανάσκελα και εγώ στο πλάι με το κεφάλι μου ακουμπημένο στο στήθος του. Άκουγα την καρδιά του και αναρωτιόμουν αν κτυπά τόσο γρήγορα γιατί βρίσκεται κοντά μου. Ήθελα τόσο πολύ να μάθω και ήθελα τόσο πολύ να είναι εκείνος ο λόγος γιατί και η δικιά μου για εκείνον ακριβώς τον λόγο κτυπούσε σαν τρελή.

"Με την μαμά μου συνηθίζαμε να κάνουμε μαζί ξιφασκία," ξαφνιάστηκα όταν άκουσα την λέξη μαμά να βγαίνει από τα χείλη του και ψήλωσα το κεφάλι μου προς το μέρος του. Πριν ένα μήνα μου είχε πει πως δεν θέλει να μιλάει για αυτήν και τώρα άρχισε αυτός να μιλάει χωρίς καν να τον ρωτήσω.